Een wereldse avond en wat er na kwam

De kennismaking
Ik wil jullie vertellen hoe ik via mijn hobby nieuwe vrienden en meer kreeg. Ik ben een zendamateur en knutsel al jaren aan de elektronica van zenders en ontvangers. Ooit kocht ik een scanner en ontvanger. Je zult je wel afvragen wat een scanner met bondage te maken heeft. Dat wordt snel genoeg duidelijk. Ik hoorde dat de buren hun huis te koop aanboden. Ik vond het niet leuk. Het waren altijd leuke buren geweest en je weet maar nooit wat nu weer naast je komt wonen. De tijd ging snel en voordat je het wist was de tijd aangebroken dat de buren zouden gaan verhuizen. Toen ik afscheid van ze nam vroeg ik ze naar de nieuwe bewoners. Zij konden me ook niets vertellen. De verkoop was afgewikkeld door een makelaar. Ik wist niet of dat nu goed of slecht nieuws was. Zo’n drie weken later kwam er een grote verhuiswagen voor rijden. Ze waren er de hele dag mee bezig. Ik keek een paar keer door het raam om te kijken of ik de nieuwe buren zou zien. Pas toen de verhuizers klaar waren zag ik een vrouw van het verhuisbedrijf die de buitenlamp aan maakte en voordeur dicht deed. Dat was het dan voor die dag. Mijn werk nam veel tijd in beslag waardoor ik ’s avonds wat later thuis kwam. Pas in het weekend zag ik mijn buren voor de eerste keer. Raar, ik had niet gemerkt dat ze gekomen waren.
Het was een goed uitziende vrouw: ze had lang bruin haar en een goed figuur. Ik schatte haar rond de dertig, rond mijn leeftijd dus. Later op de dag zag ik haar weer. Ze raapte takken op die in de tuin gevallen waren. Dit was een goed tijdstip op ze te verwelkomen en mezelf voor te stellen. Ik vertelde dat ik Sam heette. We spraken een tijdje met elkaar. Ze was zeer aardig. Ik vernam dat ze niet getrouwd was en met haar zus samen =woonde. Die was nu in de winkel. Zij heette Amber en haar zus Sue. Ze vroeg me of ik die avond even langskwam, dan kon ik ook kennis maken met haar zus.
Om acht uur precies klopte ik aan. Amber opende de deur en het viel me op hoe goed ze er uit zag. Haar kleding deed haar figuur goed uitkomen. Ik vroeg of ze later die avond nog ergens heen wilde gaan toen Sue de trap af kwam. Mijn mond viel open van verbazing. Een tweeling! Ze leken op elkaar maar het was ook weer niet moeilijk om de verschillen te zien. “Oh, die blik krijgen we wel vaker als mensen ons voor de eerste keer zie”, zei Sue. Ik sloot mijn mond weer en ging met ze de kamer in. We hadden een leuk gesprek; we spraken over het werk, waar we vandaan kwamen etc etc. Ik vertelde ze hoe fijn het was om aan een pleintje in zo’n doodlopende weg te wonen, geen verkeer en slechts elkaar als buren.

Rond tien uur ging ik weer naar huis met een uitnodiging om nog eens langs te komen. We konden goed met elkaar overweg en naarmate de tijd verstreek groeide er een vriendschap. Op een zaterdag reed ik onze weg op en zag Amber het gras maaien. Ze had iets aan haar broek hangen. Het leek op een walkietalkie, alleen de kleur klopte niet. Op dat moment stond ik er niet langer bij stil. Later op de avond dacht ik dat het wel eens een radio kon zijn geweest. Het was rond vier uur de zaterdagmiddag een week later. Amber poetste hun auto. Ik ging naar Amber toe om wat te kletsen en zag de radio weer. Hij stond aan de kant van de oprit bij het gras. Ik groette haar en zij groette terug met een brede glimlach. Toen ik vroeg waar Sue was zei ze iets wat mij de oren deed spitsen. Amber zei ‘Oh, ze is nu gebonden, maar straks is ze weer vrij’. Ik lachte en zei: “Dat lijkt me leuk”. Amber hield op met het poetsen van de auto en keek naar mij. Op dat moment kwam de radio tot leven. Hij stond niet echt hard maar het klonk alsof iemand mompelde of probeerde te praten. Amber pakte snel de radio en zette hem zacht. Ze bloosde zenuwachtig en zei dat ze naar binnen moest, maar ze zou later nog met me praten. Ik staarde naar de radio die zij met haar hand probeerde te bedekken. Toen werd het me duidelijk, het was geen radio maar een babyfoon!

Voor het geval dat je niet weet wat het is zal ik het uitleggen. Op de babykamer staat een kleine zender en zelf heb je een kleine ontvanger. Nu kun je de baby de hele nacht toch horen alsof je op de kamer van de baby bent. Op weg naar huis liep keek ik nog even om en zag Amber snel naar binnen gaan. Mijn gedachten gingen tekeer, waar had ik toch dat artikel over babyfoons gezien? Ik heb een verzameling tijdschriften over korte golf-ontvangers en scanners. Ik wist dat de frequentie-tabellen in een van die tijdschriften stond. Ik hoefde ze alleen op te zoeken. Ik ging direct naar boven naar mijn hobbykamer met zendspullen. Het duurde minstens een uur voordat ik het bedoelde artikel gevonden had. Dan duurde het nog een kwartier om de frequenties in de scanner te programmeren. Teleurgesteld dat ik tijdens het scannen van de frequenties geen signaal ontving keek ik naar buiten of Amber weer buiten was. Ze waren beiden buiten. Ze waren klaar met de auto en ruimden de tuinslang en emmer op. Ik liet de scanner aan staan. Hoofdstuk 2: Luistervink Pas twee weken later was het raak, en hoe! Ik had inkopen gedaan, opgeruimd gekookt en gegeten. Rond acht uur ging ik naar mijn radiokamer. Op een van de geprogrammeerde en gescande frequenties werd uitgezonden. Ik zette de ontvanger aan en de rest uit. Ik kon iemand horen lopen. Er werd gesproken maar het was te ver van de ontvanger om te horen wat er gezegd werd. Normaal staat zo’n zender op de commode. Het signaal was zeer sterk. Ik hoorde de douche lopen in de badkamer. Iemand kwam de kamer binnen en ging op het bed zitten. Zodra de persoon iets zei wist ik het, het was Sue! Ze vroeg Amber wat ze aan wilde trekken. Amber antwoordde luid: ‘Eens kijken,… Je bent niet bepaald een aardig vrouwtje geweest deze week’. Ze moet de kamer binnengekomen zijn want ze ging op normale toon verder: ‘Zal ik Sam hiernaast bellen en hem vragen wat je aan moet trekken?’ “Dat lijkt me wel wat” zei Sue. Amber: ‘Zou je wel willen he?’ Ik hoorde Sue giechelen. Amber vervolgde ‘Omdat je zo losgeslagen en slordig bent zal ik je eens stevig kleden, jij slons!’ Ik hoorde dat er een kastdeur geopend werd. Plots riep Sue:” Het korset!” Amber antwoordde met ‘Jep, Ik ga naar mijn kamer om me te verkleden en je zorgt er maar voor dat je het korset aan en stevig aangetrokken hebt als ik terug kom!’ Daarna was het rustig.

Ik veronderstel dat Amber de kamer verlaten heeft. Ik hoorde geluiden waarvan ik dacht dat ze kwamen van Sue die de vetersluiting stevig aantrok. En daarna het aantrekken van kousen. Ik hoop dat ze zwart zijn! Sue neuriede. Ze liep door de kamer en opende laden en sloot ze weer. Ik keek buiten en zag dat het ondertussen donker geworden was. De ramen van hun huis waren aan de voorkant donker en veronderstel dat ze in de grote slaapkamer – of moet ik speelkamer zeggen – achterom waren. De hoofdslaapkamer in dat type huizen zijn zeer groot. Ik zou ook graag zo’n huis gehad willen hebben om dezelfde reden, maar dat kon ik me niet veroorloven. Sue zat weer op het bed en neuriede nog steeds. Opeens riep ze hard: “ik ben al lang klaar”. Amber riep terug ‘Dimmen slons, hier zul je nog spijt van krijgen!’ Een poosje later bleek Amber weer terug. Ik had haar niet horen komen. Maar Sue zei “Oh, je draagt leer” Amber antwoordde: ‘Ja, en dat zul jij ook slons.’ Amber liet Sue opstaan en haar handen in haar nek leggen om de vetersluiting te controleren. ‘Aardig strak maar niet zoals ik het wil zien, slonzig gewerkt!’ zei Amber. Sue antwoordde “Ik had wel strakker gewild, maar kon het zelf niet” Ik hoorde Sue kreunen op de momenten dat Amber de veters aantrok. Tenslotte zei Amber: ‘Dit is mooi en strak. “Is dat alles?” antwoordde Sue. ‘Daar krijg je nog spijt van en houd verder je mond’, zei Amber. Ze zei Sue dat ze haar voet moest geven zodat ze haar pumps met naaldhakken met een bandje om de enkels kon aan doen. Je zult vanavond goed vastgebonden worden. “Ter gelegenheid waarvan?” vroeg Sue. Amber gaf geen antwoord en vertelde Sue dat ze de handen op haar rug moest doen. Toen hoorde ik het niet te missen geluid van handboeien die dicht klikten. Sue genoot hoorbaar. Amber vertelde dat ze nu eens wat nieuws wilde uitproberen. Ze vertelde Sue dat ze stil moest staan, anders zou ze er spijt van krijgen. Ik hoorde weer handboeien dichtklikken. Sue moest haar ellebogen zo dicht mogelijk naar elkaar toe brengen en weer hoorde ik handboeien dichtklikken. “Amber dit wordt echt wat. Je hebt nog nooit handboeien voor mijn ellebogen gebruikt!” Sue klonk niet echt blij. Amber zei: ‘Dit is nog niets mijn liefste. Ik kreeg vandaag op het werk een pakket waar ik al een tijdje op wachtte. Ik liet het daarheen sturen omdat ik weet hoe nieuwsgierig je bent. Als het hier aangekomen was had je het al lang aangehad voordat ik thuis was. Kom mee en gehoorzaam!’ Ik hoorde ze door de kamer lopen. Amber vertelde Sue dat ze stil moest blijven staan. Ze pakte wat uit een kast. Dit was te gek om waar te zijn. ‘Ik doe je deze enge rok aan zodat je me geen last meer kunt bezorgen.’ “Ik vind het juist prachtig als je me verrast met nieuwe ideeën” ‘Slons, je hebt nog niets gezien! Je bent bijna klaar voor de grote verassing. Je zult het geweldig vinden in deze. Als ik je dit aangedaan heb zul je zelfs voor een tijdje niet meer met me kunnen praten! Om je nieuwsgierig te houden doe ik je deze blinddoek om zodat je de verrassing die ik uit mijn kamer ga halen niet direct kunt zien. Niet bewegen, anders zou je kunnen vallen. Ik breng de radio mee voor het geval je het helpsignaal wilt geven.’ Amber’s stem ebde weg toen ze de kamer uit liep en buiten het bereik van de zender kwam. Ik hoorde het geluid van de handboeien van Sue. Ze probeerde uit hoe zeer ze in haar bewegingen beperkt was. De kettingen maakten een mooi geluid. Binnen een minuut was Amber terug. ‘Ik vertel je liever niet hoeveel dit juweeltje gekost heeft, maar het plezier dat we er van zullen hebben maakt dat wel goed. Ik houd het voor je neus zodat je het kunt ruiken en jij moet mij vertellen wat het is. Ik zag het in een catalogus net voordat we gingen verhuizen en droomde ervan het op jou te gebruiken.’ Ik hoorde de flappen van de kartonnen doos opengaan.

Daarna was het even rustig. ‘Er zijn nog drie dingen die ik nodig heb en die zouden hier in de kast moeten liggen…Sue, je houd onze speelcollectie altijd zo goed in orde, in tegenstelling tot andere dingen….Ha, daar zijn ze.’ Ik hoorde Amber: ‘Precies waar ze moeten zijn’ Ik hoorde Amber lopen en weer stilstaan. ‘Hier is het, wat ruik je?’ Sue rook twee keer en zei “Natuurlijk leer!” ‘Nu wil ik eens kijken hoe goed je opgelet hebt. Heb je de gordijnen gezien die ik heb opgehangen bij het raam achter?’ vroeg Amber aan Sue. “Natuurlijk, ik gaf toch al aan dat ze goed dicht te maken waren” ‘Oké, maar is je nog meer opgevallen?’ vroeg Amber weer. Sue dacht na en giechelde wat maar ze gaf aan dat niets anders opgevallen was. Amber vertelde over de sterke ringen die ze aan het plafond bevestigd had, midden boven het raam. Hoe ze naar de zolder gegaan was om een sterke balk te zoeken als uitgangspunt. Hoe ze uitgezocht had waar ze het gat in het plafond moest boren om de ring te bevestigen. Verder vertelde ze Sue hoe ze de ring getest had. Ze kocht een katrol en dik nylon koord. Het kostte wat tijd om het touw heen en weer in de katrol te rijgen . Ze vertelde hoe ze haar eigen gewicht gebruikte om de ring te testen. Amber veranderde van onderwerp en kondigde dat het tijd was voor de verrassing. ‘Sue ik wil dat jij je mond opent!’ Daarna hoorde ik dat Sue gedempte opgewonden geluiden maakte en het leek dat er iets van een strubbeling plaatsvond. Ik hoorde Sue geluiden maken alsof ze Neeee, Neeee!! zei. Daarna sprak Amber, ‘Verrassing, schat, wat vind je er van? Ik zal je netjes en strak insnoeren. Het is de beste discipline-helm die er voor geld te krijgen is. Hij is het beste wat er is. Er is zelfs een gat voor je haar om een mooie paardenstaart te maken.’ Sue maakte wat onherkenbare geluiden. Amber ging verder met het vastbinden van Sue, dieper en dieper in haar wereld van leer. Het leek erop dat Sue probeerde los te komen, maar zoals ze vastgebonden was maakte ze daar geen kans op. Toen zei Amber ‘Zo nu ben je goed gebonden. Dit nog even afmaken … en nu de rits. Heb ik je daar al over verteld? Natuurlijk niet, stom van me. Als de veters van de helm goed gebonden zijn, trek je de rits naar beneden en je kunt niet meer aan de rijgsluiting komen. Met dit kleine slotje kun je verder de rits afsluiten. Kijk zo… (Ik hoorde een ritsgeluid en een klik)…Zelfs als jij je handen vrij zou krijgen, kun je de rijgring nog niet loskrijgen. Eh, en dat is nog niet alles. Ik heb je nog niets verteld over de nekband. Deze gaat zo om ….Het bedekt de afgesloten ritssluiting, dus je bent dubbel gezekerd. Zonder die twee verschillende sleutels komt deze schoonheid niet los.’

Sue was rustig geworden maar probeerde zo nu en dan nog een geluid te maken om te kijken of Amber op haar reageerde. Amber moet op een klok gekeken hebben. Ze zei ‘Goh, de tijd vliegt als je plezier hebt nietwaar?’ Sue gaf antwoord, maar wie zal zeggen wat ze zei? ‘Er is nog een ding wat ik met je ga doen. Ik zal je er over vertellen als ik ermee bezig ben.’ informeerde Amber Sue. ‘Niet weggaan ik ben zo terug…. ik neem de radio mee voor het geval dat je me nodig hebt’. Toen Amber vertrokken was begon Sue met zichzelf te praten en was aan het draaien en wringen om los te komen. Plots was Amber terug en schold Sue uit omdat ze probeerde weg te komen. Amber plaatste de ontbrekende attributen voor de bondage voor Sue. Amber herinnerde Sue aan de katrol en bevestigde een deel aan de ring aan het plafond en de andere aan de ring op de helm van Sue. Daarna trok Amber aan het koord en Sue maakte geluiden door de helm. Toen zei Amber ‘Is het niet wat donker daarbinnen? Ik zal de lichten eens aan doen’ Ik hoorde de schakelaar klikken. ‘Aha, dat is beter…. Ik denk dat ik het raam open zet, het is nogal warm hier binnen. ‘Dat is veel beter. Nu terug naar jou. Als ik aan het touw trek dwingt dat jou om naar het raam te lopen…. en met licht aan, gordijnen ver open, kan iedereen je zien vanuit de achtertuin. Sue probeerde echt met haar zus te praten maar die bleef maar aan het touw trekken. Ik hoorde hoe Sue zich hiertegen verzette maar dat kon ze nooit winnen. ‘We zijn er bijna , nog een klein stukje!… Prima je bent er….Nog een stukje trekken om je op je tenen te zetten…. Perfect dit is op zijn minst twee filmrolletjes waard.’ Ze begon met het maken van foto’s, de ene na de andere.

Plotseling realiseerde ik me wat er gebeurde. Waarom zat ik nog hier? Ik vloog de trap af, sprintte door de keuken, opende zachtjes de schuifdeur, ging zachtjes door de tuin, bleef achter de haag totdat ik achter hun huis was. Ik kon Sue zien alsof het bij daglicht was. Ze was daar in haar erotische bondage. Prachtig. Die helm was geweldig, zoiets had ik nog nooit gezien. Een juweeltje. Met die paardenstaart die er uit kwam, het meest erotische wat ik ooit gezien heb. De flits van Amber ging nog steeds keer op keer af. Foto na foto. Ik hoop dat zij ze dubbel laat afdrukken dacht ik met een glimlach. Ik bekeek het schouwspel totdat het flitsen stopte. Plotseling verscheen Amber voor het raam. Wat een plaatje. Ze was gekleed voor dit spel. Toen verstijfde ik ter plekke toen Amber zich richting raam draaide. Tijdens het kijken naar het schouwspel was ik onbewust steeds dichterbij gekomen om een betere blik te krijgen. Ik stond nu midden in de tuin, een paar meter voor de pergola. Ik dacht dat ik dood zou omvallen. Er gebeurde niets. Toen Amber zich weer terugdraaide maakte ik dat ik thuis kwam. Ik vloog naar de ontvanger om te horen wat er verder gebeurde. Amber moest een nieuwe film ingelegd hebben, ze maakte weer foto’s. Toen stopte ze en zei ‘Oké liefste, hier mee moet je het doen voor het komend uur. Ik zal de wekker zetten en als die afgaat zal ik je bevrijden.’ Ik hoorde dat ze de wekker zette voordat ze ging en zei dat ze de radio had voor het geval dat ze eerder nodig was. Ik keek op mijn horloge en ging weer terug naar hun tuin. Sue stond nog steeds in het licht; ze draaide en probeerde haar armen op te tillen om haar positie iets te verbeteren. Ik wist niet waar Amber gebleven was maar ik wilde hiervan niets missen. De tijd verstreek snel en plotseling stond Amber naast Sue in de raamopening. Amber begon Sue te betasten en Sue genoot ervan. Wat er verder gebeurde kon ik niet zien omdat Amber voor Sue ging staan. Ik kon slechts gissen omdat Sue verstijfde en ontspande keer op keer. Ik keerde terug naar mijn ontvanger toen Amber Sue naar beneden liet. Terug hoorde ik gestommel, klik…,klik en een rits. Even niets en dan Sue: “Dit was ongelooflijk, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt!!! Geef me een kus, Ik wil je aanraken, NU!” Amber antwoordde ‘Je bent een slons… Misschien later. Eerst verwijder ik die handboeien van je ellebogen.’ Ik kon ze op bed horen. Meer dan een uur lang en ik ging langs de muur omhoog. Ik wist dat ik deel van hun spel moest worden, maar hoe? Toen ze klaar waren ruimden ze hun spullen op en verlieten de kamer. De zender stond nog steeds aan en ik kon hun gesprekken horen die ze in andere delen van het huis voerden maar verstaan kon ik ze niet meer.

Ik zette de ontvanger uit. Voor vanavond was de pret voorbij. Het probleem was nu, hoe kon ik het onderwerp bondage introduceren zonder verdacht te scheppen….? Hoofdstuk 3 De inleiding De volgende dag ging ik naar de supermarkt. Ik moest bij het rek met speelgoedspullen zijn om een cadeautje te kopen voor mijn neefje. Daar lagen ook een paar speelgoed handboeien. Ze zagen er op afstand echt uit, maar het was een goedkope uitvoering en niet afsluitbaar. Die nam ik in ieder geval mee en legde ze in de winkelwagen. Nu nog wat pakken voor het neefje en dan naar de kassa. De caissière keek niet eens op. Weer in de auto werden de speelgoedhandboeien direct achter aan de kleerhaak boven het achterportier bevestigd. Toen ik de straat in draaide zag ik dat de garagepoort van Sue en Amber open stond. Dus ze waren thuis. Zoals altijd reed ik de auto achterstevoren de oprit op en ging naar binnen. Ik pakte wat te drinken en ging bij het raam in de kamer zitten. Zo kon ik zien of ze naar buiten kwamen. Pakweg een uur later kwam Sue naar buiten en al snel had ze de handboeien in de auto in het vizier. Grappig om te zien hoe ze daarna deed. Nonchalant liep ze de auto voorbij om naar de brievenbus te kijken of er post was. Alsof er nu post zou zijn! Op de terugweg kon ze dan nog eens beter gluren. Daarna ging ze naar binnen en ik naar boven naar de ontvanger. Ik kon horen dat ze met elkaar spraken, maar wat was niet te verstaan. Daarna werd het stil.

Ik keek boven vanuit mijn raam en zag het tweetal naar buiten komen. Ze liepen naar de brievenbus en deden alsof ze het over de nieuwe aanplant hadden. Ze probeerden onopvallend naar de boeien te kijken. Ze hadden heel wat te vertellen. ’s Zondags was ik bijna de hele dag weg en had geen tijd om met de buurvrouwen te praten. De week daarop volgend kwam er ook niets van vanwege het werk. Echter voor het weekend daarna had ik bewust niets gepland, in de hoop dat er iets zou gebeuren. Het werd eindelijk vrijdag en ik zat weer boven. Niets….Helaas. Zaterdag was een mooie warme dag. Ik zou de auto gaan poetsen. De gelegenheid om de buurvrouwen te treffen. Jawel hoor daar waren ze. Ze probeerden heel rustig en gewoon over te komen, maar gluurden toch steeds even naar de handboeien. We praatten over koetjes en kalfjes om te kijken wie er het eerst over zou beginnen. Amber had de eer. ‘Hé, zijn ze echt?’ “Wat is echt?” vroeg ik. ‘De handboeien’ “Oh nee, dit zijn maar goedkope dingen. Ik heb ze voor de aardigheid opgehangen. De echte heb ik binnen…!” Sue onderbrak me. “Je hebt echte handboeien?” “Ja, ik verzamel ze, ik kan ze je wel eens bij gelegenheid laten zien, als je wilt” Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Ze keken elkaar veelbetekenend aan. “Wow, dat is nogal wat, waarom verzamel je ze?” “Als kind al intrigeerden ze me al. Je kunt ze wel eens zien, laat me maar weten wanneer je tijd hebt.” “Goh, vanavond hebben we niets te doen.” merkte Sue op “Oké, ik bestel wat pizza’s en drinken en dan komen jullie maar om acht uur. ” “Geweldig, tot dan.” Ze draaiden zich om, om naar huis te gaan. Ze lachten en even later renden ze naar huis alsof het een wedstrijd was wie er als eerste was. Zodra ze uit zicht verdwenen waren ging ik naar mijn ontvanger om te kijken of er wat te horen viel. Of ze het over mij hadden. Ik hoorde wat gepraat op de achtergrond. Ze zouden wel in de eetkamer zijn. Niet te verstaan dus.

Ik pakte mijn verzameling (ik heb er echt) en deed ze in een kleine doos. Ik heb een goed dozijn handboeien, verschillende modellen van verschillende fabrikanten. Ik belde voor de pizza’s en zette wat drinken in de koelkast. Ik drink nooit alcohol als ik iets van plan ben met bondage. Om kwart voor acht ging de deurbel al. Ze hadden shorts en strakke topjes aan waaronder ze niets aan hadden. Geen kwartier later belde het weer. De pizza’s We babbelden en aten wat, vulden de tijd met muziek luisteren en nog wat geklets. Uiteindelijk vroeg Amber naar de handboeien en ik gaf aan dat ik ze zo wel even zou gaan pakken. Eerst nog even afruimen, opruimen en nog wat drinken halen. Toen ik daarmee klaar was ging ik naar boven en nam de doos mee naar beneden. De buurvrouwen zaten op de bank en ik op de vloer met de salontafel tussen ons. Ik begon met de gewone exemplaren. Ik liet exemplaren zien gemaakt door Fie in Japan en Valco gemaakt in Spanje. Gretig namen alle details in zich op. Ze openden en sloten de boeien en letten op de verschillen tussen de fabrikanten. Ze gaven aan welke hun bevielen en welke niet en waarom. Alles ging er gewoontjes aan toe tot dat ik ze een set gemaakt door P.I.C. uit Spanje liet zien. Ze zagen direct dat dit een veel zwaardere uitvoering was. De betere liet ik tot het laatste. Ik toonde een paar gemaakt door Peerles. Deze waren dubbel beveiligd. Zoiets hadden ze nog nooit gezien en vonden ze prachtig. Daarna liet ik een set zien gemaakt door Hiatt in Engeland. De meiden raakten nu echt opgewonden. Ze pakten boeien en wilden elkaar vertellen wat ze zagen. “Hoe komt het dat meiden zoals jullie zo in boeien geïnteresseerd zijn?” vroeg ik. ‘We vonden ze al altijd interessant. We kochten een paar toen we 19 waren en die hebben we nog steeds.’ “Hebben jullie al eens duimboeien gezien?” vroeg ik. ‘Foto’s wel maar in het echt nog nooit.’ Ik stond op en haalde twee paar uit mijn broekzak. Ik gaf ieder een. Ze vonden ze leuk. Het idee dat je ze ongemerkt kon meenemen in de broekzak. Ze waren wel onder de indruk van mijn collectie. “Ik denk dat jullie het wel raar zullen vinden dat ik zo’n ongewone verzameling heb… Ik weet niet of ik je het mooiste van mijn verzameling moet laten zien” Ze keken elkaar aan ‘Wat moet er nog mooier zijn’ “Ik weet niet of ik het jullie moet laten zien. Jullie zouden het pervers kunnen vinden.” ‘Kom stel je niet aan, je kunt het ons best vertellen’ “Oké het is een dwangbuis.” Ze zeiden geen woord, ze draaiden zich naar elkaar toe. Ik dacht dit is het einde van een veelbelovende vriendschap. Sue was de eerste die vroeg ‘Laat het ons zien…’ Er was zelfs iets smekerigs in haar stem. Ik ging naar boven en haalde hem uit de kast. Voordat ik de trap af kwam bleef ik even staan.

Ik hoorde ze onderling fluisteren maar verstond ze niet. Toen ik de kamer in kwam stond Sue direct op toen ze de dwangbuis zag. Ze staarde naar de dwangbuis. “Mag ik hem bekijken?” vroeg ze uiteindelijk. Ik gaf hem en ze bestudeerde ieder detail. Amber en ik hadden het ondertussen enige minuten lang over de verzameling. Toen onderbrak Sue ons. “Mag ik het aan proberen?” Ik keek naar Amber ‘Ze is een grote meid, ze weet waar ze aan begint!’ Amber glimlachte. “Oké, maar als je hem aan hebt blijf je er in totdat Amber zegt dat je er weer uit mag!” Sue lachte even “Oké”. Ik ging staan en nam de dwangbuis van Sue en hield hem open. “Strek je armen maar naar voren en steek ze in de mouwen”. Sue liep naar voren en stak haar armen in de dwangbuis. Ik ging achter haar staan. Ik begon met de halssluiting Deze werd nauw gesloten maar niet te strak. Ik vroeg of het goed zat, ze gaf aan dat het goed zat. Dan de riemen op de rug. Ze gingen rond, om de borst, taille en heupen. Ik stopte bij de riemen die door het kruis moesten. En vroeg Amber of zij het wilde doen. ‘Nee, absoluut niet. Ik heb veel te veel plezier in het observeren! Sue bloost nu al bij het idee. Ik wil niet missen als ze echt rood aanloopt als je die riemen aantrekt.’ Sue keek naar Amber en slingerde haar een woord naar het hoofd wat ze later nog zou berouwen. “Sue ben je links- of rechtshandig?” Ze zei rechtshandig. Ik nam de riem van de rechter mouw en haalde die door de lus aan de linkerkant daarna de riem van de linker mouw door de rechter lus en trok ze wat aan. Hierdoor kwamen de armen over elkaar aan de voorkant. Daarna werden ze echt vast getrokken aan de achterkant. ‘Wat een watje; ik kan het stukken strakker trekken’ riep Amber. Ik keek naar Sue en gaf nog een flinke ruk aan de gesp. Ik draaide Sue om. Haar armen zaten nu strak tegen haar lichaam aan. Er was nog een riem om Sue’s avond-bondage af te maken. Sue stond nu met het gezicht naar mij toe. Aan de voorkant is een verticale riem op taillehoogte en gaat om beide armen heen waar deze elkaar kruisen. Ik denk dat zelfs Houdini niet uit deze dwangbuis gekomen was en al zeker niet deze betoverend mooie vrouw hier voor mij. “Zo klaar voor de avond.” Amber en ik zaten op de bank terwijl Sue kronkelde over de vloer om los te komen Ze probeerde werkelijk van alles. Rollen rekken strekken, buigen. Amber vroeg of ik haar even haar tas op de grond kon aanreiken. Ik gaf ze en nadat ze er even in gegraven had, boog ze zich naar mij toe en fluisterde in mijn oor: ‘Houd haar even vast zodat ze niet weg kan ik heb een verassing voor haar.’ Ik hield haar vast en Amber ritste een lange zwarte halsdoek uit haar tas en bond het voor Sue’s ogen. Sue probeerde het nog te ontwijken maar tevergeefs.

Amber en ik genoten van Sue’s nieuwe positie. Ik kreeg een idee. Ik pakte Sue vast en drukte haar benen tegen de vloer en maakte de duimboeien vast aan haar dikke tenen. Sue begon hard te lachen en wilde dat ik er mee ophield. Toen de boeien om beide dikke tenen zaten gingen Amber en ik op de sofa zitten en genoten van het schouwspel. Na een korte tijd werd ik bang dat Sue zich zou bezeren als ze probeerde haar tenen uit de boeien te trekken. Ik pakte de ongeëvenaarde handboeien , de dubbel beveiligde, en maakte ze vast om haar enkels. Deze boeien zijn geschikt voor dikke polsen dus pasten ze goed om haar enkels. Sue werd rustig en ik kon rustig gaan zitten zonder bang te zijn dat ze zich zou bezeren. Amber keek naar me en zei ‘Ik ben onder de indruk van je verzameling en je kennis ervan om een dame te beveiligen.’ Sue zat nu midden in de kamer en luisterde naar ons gesprek. ‘Hoe ben je aan de kennis gekomen van dit soort spelletjes?’ vroeg Amber. Ik vertelde dat ik een vriendin heb gehad die verzot was op bondage en in de weekenden graag vastgebonden werd. Amber vroeg of we elkaar nog zagen. Ik vertelde dat dit helaas niet het geval was. Ze had een goede baan bij een bank en kreeg een aanbod wat ze niet kon afslaan en moest naar Engeland verhuizen. Ze liet me een kamer vol met bondage spullen achter in de hoop dat ze in Engeland iemand zou ontmoeten waarmeer ze het bondage-gebeuren weer kon voortzetten. Met haar salarisverhoging waren die spullen weer snel aangeschaft. Bovendien hoe moest ze haar speelgoed verklaren als de douane haar controleerde in Engeland? Amber keek naar op de klok en zei dat het laat werd. Het was al bijna een uur ’s nachts. Ze vroeg of ik Sue los wilde maken. Ik dacht dat ik de zaak verknald had door hun alles eerlijk te vertellen. Ik pakte de sleutels en opende de duim- en handboeien, hielp Sue op haar voeten en opende de dwangbuis. Sue was een beetje zweterig geworden. Amber en Sue zeiden dag en vertrokken. “Verdomme, ik heb de hele zaak verknald.” Ik sloeg me een paar keer voor de kop en dacht dat er misschien toch nog hoop was.

Aan de voorkant van hun huis was het donker. Dus ze waren beneden of in de speelkamer! Ik rende de trap op en zette de ontvanger aan om te kijken of ik wat kon opvangen van wat er verteld werd. Ik hoorde ze wel weer met elkaar praten maar kon niet verstaan wat ze vertelden. Hoofdstuk 4: De bekentenis Zondag was een mooie dag. Ik zag de dames buiten en zei hallo en ze riepen hoi terug. Ze gingen weg en hadden geen tijd om te praten. Ze spraken nog met mij en dat was al een goed teken. De week erna was het zo druk op het werk dat ik ’s avonds steeds laat thuis kwam. Toen ik woensdags thuis kwam hing er een briefje aan de deur met het verzoek om even een paar minuten langs te komen als ik thuis kwam. Ik liep dus direct naar hun huis toe en klopte op de deur. Sue opende de deur en riep Amber die boven was. Amber kwam direct naar beneden en vroeg me of ik zaterdag kwam eten. Ik vertelde dat ik dat zeer graag wilde. Verder vertelde Amber dat er iets was wat ze met me wilden bespreken. Mijn hart sloeg op hol. Ik hoopte dat ze het daar over zouden hebben wat ik hoopte. Ik zou om half acht komen. Sue zei dat ik vroeg moest komen. Ik hoopte dat mijn opwinding niet te zien was en ging naar huis. Zette de ontvanger aan. Niets te horen. Vrijdag was ik om half zeven tuis. Ik had onderweg nog een fles wijn gekocht voor bij het eten. Om half acht ging de telefoon. Het was Amber. Ze vroeg of ik even tijd had. ‘Ik dacht dat ik beter eerst met je kon praten om er zeker van te zijn dat we geen misverstanden krijgen. We hebben die avond veel gepraat en ik denk dat we over een echt belangrijke zaak praten. Ik wil je wat vragen en ik wil een eerlijk antwoord. Dit is belangrijk voor ons alle drie!’ “Amber dit klinkt zeer serieus” ‘Dat is het ook en ik wil een eerlijk antwoord ‘ “Vraag maar en je krijgt eerlijke antwoorden.” ‘Je vertelde dat je aan bondage deed met een vriendin, klopt dat echt?’ “Ja, ik heb nu niemand, maar ik houd van bondage” ‘Je zei dat je vriendin je een verzameling bondage spullen gaf, klopt dat?’ “Ja en ze gaf me meer spullen dan je gezien hebt.” ‘Dus laat me even alles op een rijtje zetten. Je hebt niemand waarmee je bondage doet en je hebt een verzameling spullen’ “Dat klopt” ‘Een laatste vraag…houd je ook van SM of alleen maar van bondage?’ “Alleen love bondage. Een partner die dit ook wil mag nooit in gevaar gebracht worden! Tijdens het spel mag er ver gegaan worden, echter nooit zover dat je achteraf hoort doe dit nooit meer. Bovendien moet je afspreken bij welk signaal je absoluut stopt!” ‘Bedankt voor je eerlijke antwoorden. Houd je van worteltjes? ‘ “Ja, lekker” ‘Oké dan tot morgen avond’ “Tot dan”

Het leek alsof de tijd niet voorbij ging. Het duurde een eeuwigheid totdat het zaterdagavond was. Het was een warme dag een graad of 28. De weerman zei dat het ’s avonds zou afkoelen tot een aangename temperatuur. Ik hield mezelf bezig met dingetjes in en om het huis zodat de tijd wat sneller verstreek. Eindelijk was het zover, rond half zeven zette ik de ontvanger aan om te zien of ik nog wat interessants zou opvangen. Ik kon ze door het huis horen lopen. Ze riepen over en weer naar elkaar. Juist toen ik naar beneden wilde gaan om wat drinken te pakken hoorde ik Amber en Sue heel duidelijk. Ze waren de speelkamer binnengekomen. Amber vroeg Sue wat ze wilde aandoen. Sue vroeg Amber om wat speciaals voor haar te verzinnen en voegde toe:”Iets waarbij ik me behoorlijk opgelaten voel, waarbij ik van schaamte door de grond zak!!” Amber zei dat dit zo geregeld zou kunnen worden. Amber opende laden en kasten en sloot ze weer. Ik besloot de dames hun gang te laten gaan. Ik dacht het zou wel zo netjes zijn om ze mij echt te laten verrassen met wat ze aan zouden doen. Zoals een heer zou doen zette ik de ontvanger uit en wachtte tot kwart over zeven. Om zeven uur ging de telefoon. Het was Amber. “Ha Amber, gaat het vanavond door?” ‘Ja alles is oké, ik wilde vragen of je vanavond een slot zou kunnen meebrengen?’ ” ’n Slot? ” ‘Ja, een hangslot’ “Geen probleem, ik heb wel iets.” ‘Het is een verassing voor Sue, dus even niets zeggen’ “Oké tot zo” Het was bijna tijd om te gaan. Ik keek nog even of ik het slot bij me had en keek nog even in de spiegel en ging naar beneden. Ik pakte de wijn deed hem in een zak (er zijn wel geen verdere buren maar ik dacht dat dit toch beter zou zijn) Om twintig over zeven was ik er. Ik klopte en al snel werd er geopend. Amber opende de deur. Ik wist niet wat ik zag. Een plaatje. Ze had een witte strakke ver openstaande blouse aan met wijde mouwen en een zeer korte leren rok. Ze had zwarte 10cm of meer hoge pumps met enkelbandjes aan. “Wow, wat zie je er goed uit. Precies mijn smaak! Waar is Sue?” ‘Sue is in de keuken en maakt het eten klaar. Ze zal zo wel komen. Heb je meegebracht waarover ik je belde?’ “In mijn binnenzak” Amber vroeg of ik al in de kamer wilde gaan zitten, dan kon ze Sue nog even helpen. Ze vroeg me om niet in de keuken te komen want ze hadden een verassing voor mij. ‘Wil je wat drinken?’ Ik had sterk het gevoel dat vanavond een en ander zou gaan gebeuren, dus koos ik voor wat zonder alcohol. Ik wilde niets missen van wat er nog zou kunnen komen. Toen Amber de kamer binnenkwam met het drinken vergat ik het zo ongeveer te pakken vanwege hoe fascinerend ze er uitzag. Ze kwam naast me zitten en we kletsten wat. Na een kwartiertje keek ze in mijn ogen en vertelde dat ze een grote verassing die avond voor mij had. Ik zou nergens van moeten opkijken en nergens versteld van staan van wat ik vanavond te zien kreeg.

Toen ging een kleine bel en Amber vertelde dat het eten in de eetkamer opgediend werd. Toen we aan tafel zaten vroeg ik Amber of Sue niet wat hulp in de keuken kon gebruiken. Amber vertelde dat Sue dat wel alleen kon. Amber pakte een kleine bel en luidde ermee. ‘Ik denk dat je dit wel leuk vindt’ zei ze met een glimlach. De deur van de keuken ging open en Sue kwam de kamer in en duwde een klein wagentje met het eten erop. Ik kan je vertellen, ik zag niet wat op het wagentje was vanwege de manier waarop Sue gekleed was of beter, niet gekleed was….Ze droeg een zwarte jarretel met zwarte glanzende kousen. Ze had zwarte pumps met hoge naaldhakken en enkelsluiting aan haar voeten en droeg een zwart leren kuisheidsgordel afgesloten met voor een hangslot. Het leek wel of het voor haar gemaakt was. Zonder sleutel was deze beslist niet af te doen! Om haar hoofd was dezelfde zwarte leren helm die ik die avond vanuit de tuin gezien had. Haar lang haar kwam er als paardenstaart uit. Alleen waren mondknevel en blinddoek voor deze gelegenheid weggelaten, of moet ik zeggen, Amber was mild geweest. Nou ja, tot op zekere hoogte. Sue had hand- en enkelboeien om en er was een slot om haar nekband zodat ze de helm zelf niet op eigen initiatief kon afdoen. Sue’s borsten staken stevig uit. Er was zelfs wat opmaak aan te pas gekomen om de tepels te accentueren. Toen ze binnenkwam maakten de enkelboeien een mooi geluid. Ze maakte kleine stapjes om niet met haar hoge hakken verstrikt te raken in de ketting. Met hulp van Amber werden de gerechten van het wagentje op de tafel gezet. Daarna ging Sue tippelend terug naar de keuken om de groenten te halen. Het eten was uit de kunst. Tijdens het eten vertelden ze me van alles over hun bondagevoorkeur en het probleem om iemand te vinden die ze konden vertrouwen en hen kon helpen. Ik vertelde hen over mijn voorliefdes in bondage en de verzameling die ik had. Toen we klaar waren met eten gingen Amber en ik naar de zitkamer en luisterden naar wat muziek. Ik vroeg of Sue hulp nodig had, maar Amber vertelde dat Sue het leuk vond in bondage kleding het huishouden te doen. Als ze wat zou breken was dat een perfecte aanleiding voor Amber om Sue te straffen. ‘Soms denk ik dat ze iets laat vallen zodat ik haar kan straffen.’ Sue kwam de kamer binnen en knielde in het midden van de kamer maar zei geen woord. Uiteindelijk vroeg ik Sue hoelang ze al aan bondage deed, maar ze gaf geen antwoord. Amber gaf haar toestemming om te antwoorden. Sue vertelde dat toen ze beiden studeerden en op kamers zaten toen het begonnen was. Een toenmalige vriend van Amber had haar gevraagd of hij haar boeien mocht omdoen tijdens het vrijen. Dit liep uit op een totale bondage. Toen Amber het me vertelde, wilde ik het ook eens mee maken. Amber bond me en ik was verkocht. Vriendjes kwamen en gingen. Zelden durfden we het ze te vertellen of vragen, bang om als pervers bestempeld te worden en dat de hele omgeving, die onze gevoelens niet begrepen, ons zouden na wijzen. Zo ontwikkelde de bondage zich. Wegens de seksuele kanten die er aan zitten gingen we met elkaar verder, zonder vriend. Niet dat we die niet liever gehad zouden hebben, maar we hebben hem nog niet gevonden. Ik vroeg Sue om op te staan. Ze keek naar Amber en die knikte instemmend. “Hoe voelt het nu om zo half naakt in bondage spullen voor mij en je zus te staan?” “Ik kan je niet zeggen hoe opwindend dit voor mij is. Dit is het meest opwindende wat ik ooit gedaan heb. Ik heb al altijd van een avond als dit gedroomd.” “Ik wilde je zeggen hoe betoverend je er uit ziet en je kleding is ook perfect.” Sue raakte de voorkant van haar kuisheidsgordel aan met haar geboeide handen. Ik vroeg haar of ze de gordel af kon doen als ze dat wilde. Sue keek naar mij en rolde met haar ogen. “Ik kan je echt verzekeren dat zonder sleutel of het kapot te maken ik er niet uit kan. Maar ik zou hem nooit kapot maken ondanks dat het me frustreert geniet ik er ook van.” Ik schrapte mijn keel “Sue kom eens hier” Sue keek weer naar Amber voor toestemming. Amber knikte. “Amber ik wil eens wat beter naar die kuisheidsgordel kijken. Is dat goed?” ‘Natuurlijk je bent onze speciale gast.’ Sue kwam direct voor mij staan Ik plaatse mijn vinger achter de tailleband. Hij zat zeer strak. De band rond de benen zat al even strak.

Toen zei Amber dat Sue naar haar toe moest komen. Amber verwijderde een ketting die aan haar halsband zat. Hier zat een sleutel aan. Ze opende het slot van de kuisheidsgordel en zei Sue weer voor mij te gaan staan. Ik taste in mijn broekzak, pakte het hangslot en maakte dat aan de kuisheidsgordel vast en voordat ik hem dicht klikte werd ook de ketting van de handboeien erin gehaakt en klik. Sue was een beetje verrast door de nieuwe situatie. Amber lachte. ‘Zeer mooi’. Vervolgens vroeg ze of ik hun speelkamer wilde zien. Natuurlijk wilde ik dat! Ze stond op en liep naar de trap. Toen ik opstond verroerde Sue zich niet. Ik keek naar haar en ze zei dat ze zou volgen. Amber wachtte beneden aan de trap. “Ik wilde een heer zijn en Sue voor laten gaan, maar ze wilde dat ik eerst ging.” ‘Wat verwacht je van een slaaf, die volgen op een paar passen afstand.’ “Ah, nu begrijp ik het!” Ik had echter een verrassing voor Sue. Sue keek naar me alsof ze wilde zeggen: na u meneer. Ik keek Sue aan en zei: “Ik wil dat jij voor mij de trap opgaat. Ik wil naar je mooi in leer gebonden achterwerk bekijken terwijl jij op je hoge hakken de trap op gaat.” Sue kleurde een beetje rood. Met Sue slechts enige stappen afstand voor me, liep ze met haar achterwerk op oogniveau voor mij. Dit was een van de meest sexy en opwindendste momenten die ik tot nu toe had. Boven aan de trap gingen we naar rechts. Door de hal. We passeerden de kamers van de dames en de badkamer. Aan het einde van de hal was een deur die naar de speelkamer leidde. Bij binnenkomst zag ik pas hoe veel groter de kamer in was dan die van mij. Minstens dubbel zo groot. De deur was aan het uiteinde van de kamer en de kamer liep naar rechts. Aan het einde van de kamer stond een groot bed. Zoiets had ik nog nooit gezien. (Later hoorde ik dat het een handgemaakt bed was. Amber vertelde me dat ze tijdens haar opleiding bij een onderzoek de foto van zo’n bed vond. Het ontwerp was enige honderden jaren oud en was voor gebruik van de heer des huizes om zich met de vrouwelijke bedienden te vermaken. Amber kopieerde enige bladzijden van het boek die met het bed en bondage te maken hadden.) Het bed was stevig, houtgemaakt en de posten op iedere hoek robuust uitgevoerd. Deze waren zeker 2,5m hoog omdat ze bijna het plafond raakten. Boven waren ze weer met balken onderling verbonden. Sue vertelde dat ze het bed aangepast hadden aan hun behoeften. Ze wees naar de ringen boven aan de posten, aan de dwarsbalken en op matrashoogte. Ze vertelde dat men gespreid, staand of liggend gefixeerd kon worden. Ze had hier al eens tussen de posten gelegen in open lucht bij een gelegenheid. Amber liet Sue uitleg geven over ieder stuk uit de verzameling die ze hadden in de kast, en ladekast. Sue liep naar de kast met dubbele spiegel en opende een kant zo goed als ze kon met haar handen geketend aan de tailleband. Haar spiegelbeeld was adembenemend. De eerste kant lag vol met kledingstukken van leer, rubber en kunststof. De bodem stond vol met schoenendozen en laarzen. Sommige met zeer hoge hakken. Sue trok kledingstukken naar voren en vertelde me erover. Daarna vertelde ze me over de schoenen en laarzen. We gingen naar de andere kamerhoge kast en ze opende die. In eerste instantie was ik teleurgesteld, ze was leeg! Sue ging er in staan en draaide zich om naar mij. En attendeerde me op de ringen aan de wanden van de kast. Ze zaten hoog boven haar hoofd, op taillehoogte en bij de bodem van de kast links en rechts. Ook in het midden van de bodem, tussen haar voeten was er een. Zo kon je vastgemaakt worden op diverse manieren in deze kleine ruimte. Ze vertelde me over de ringen in de achterwand van de kast. Deze zaten op nek-, taille- en enkelhoogte. Ik zag rechts nog een touw hangen en bovenin een takelkatrol. Ze vertelde hoe Amber het aan haar armen of aan haar nieuwe disciplinehelm kon bevestigen en er voor zorgen dat ze op haar tenen moest gaan staan als ze weer eens stout was geweest. Ik dacht met plezier terug aan de helm, die ze nu ook weer op had.

Sue kwam weer voorzichtig de kast uit en maakte ze weer dicht. Ze ging nu naar het raam. Ze keek naar de zware ring in het midden aan het plafond en vertelde hoe ze hier bevestigd kon worden, maar vertelde niets over het openlaten van de gordijnen. Daarna gingen we naar de deur naast de ingang van de kamer. Het bleek een muurkast te zijn. Op de bodem stond een zaagbok. Ik probeerde me voor te stellen hoe het er uit zou zien met een van die twee prachtige dames daarop stevig vastgebonden. Op een plank zag ik iets wat ik nog nooit had gezien. Het was een voethouder, vooral het ontwerp maakte het interessant. Ik vroeg ernaar en direct meldde Sue zich om het te demonstreren. Amber pakte het van de plank en zette het midden in de kamer. Ze opende de voethouder en keek naar Sue, meer niet. Sue kwam zo snel ze kon. De onderkant bestond uit een zwaar stuk hout dat er glimmend uitzag. Twee verticale stukken die hier aan vastgemaakt waren hielden de houder juist op enkelhoogte. Sue draaide zich naar ons toe en ging erin staan. En plaatste haar geweldige enkels in de halve schalen. Amber sloot de andere helften rond Sue’s enkels en sloot deze af met een slot. Het gemene was nu dat Sue’s gewicht nu een deel van haar bondage was. Nu Sue hier stond vervolgde Amber de rondleiding. We liepen naar de hangkast, opende deze en liet me de stukken erin zien. Ze bevatte alles wat je je maar kon bedenken: blinddoeken, knevels, touw, handboeien zowel in leer als metaal, harnassen en nog veel meer. De klok op de schoorsteen sloeg een uur. “Wow het is al een uur” zei ik ‘Ja het is al laat.’ “Het wordt tijd om te gaan. ‘Ik hoop dat ik je weer snel zal zien.’ “Ja ik ook en ik wil jullie uitnodigen om ook eens naar mijn bescheiden collectie te komen kijken.” Amber en ik gingen naar beneden toen Sue vroeg of we niets vergaten. Amber stopte en zei ‘Nee, ik denk het niet’ Sue riep snel “Mij!” Amber liep door en zei, ‘Ik denk het niet!’ Ik zag nog net hoe Sue haar hoofd liet hangen. Een geweldig moment. Bij de deur kreeg ik nog een kus van Amber op mijn wang. Ze fluisterde nog wat in mijn oor. Ik wenste haar goedenacht en bedankte voor de geweldige avond. Ik riep nog goedenacht naar Sue en vertrok. Toen ik over de straat liep kon ik mijn geluk niet op. Dat ik zo’n geweldige buren had. Thuis aangekomen pakte ik nog wat te drinken en kon de avond nog even de revue laten passeren. Geen kwartier later ging de telefoon. Het afgesproken teken. Ik rende naar de voordeur. Een moment later ging het buitenlicht van hun huis aan. Weer een teken en ik maakte mijn buitenlicht ook aan. Nu was ons pleintje in ons doodlopend straateinde totaal verlicht. Midden op het pleintje stond Sue zoals ik haar het laatst gezien had. Alleen had ze nu een korte ketting tussen haar enkels. Ze stond nu midden in het licht van de schijnwerpers. Ze had alleen de kuisheidsgordel om en de handboeien. Ik kon haar ogen zien. Ze waren zo groot als ze maar konden zijn. Ze keek verschrikt rond of niemand haar zo zou kunnen zien. Ze liep zo snel als ze kon door en de korte ketting tussen haar enkels deed z’n wek goed. Ik gluurde door het raam en sloeg haar poging zich zo snel mogelijk te verplaatsen gade.

Toen ze aan de deur aanklopte opende ik niet. Pas bij de tweede keer opende ik de deur en Sue probeerde binnen te komen. Ik vertelde haar dat het niet netjes was binnen te komen zonder daarvoor uitgenodigd te zijn. Ik vroeg wat ze wilde. ‘Je bent vergeten mijn kuisheidsgordel los te maken. ‘ “Nee, dat ben ik niet, maar dat ter zijde.” ‘Alsjeblieft, maak me los!!’ “Tja, waar heb ik die sleutel gelaten.” Sue bestierf het bijna toen ik op mijn dooie gemak mijn zakken na voelde. Langzaam haalde ik de sleutel uit mijn zak en verwijderde het slot van haar kuisheidsgordel. Toen ik naar haar keek sloeg ze haar ogen neer en overhandigde mij een ander slot. Haar ogen smeekten me om haar te laten gaan, maar het was te leuk. Ik bevestigde het slot dat Amber haar had meegegeven aan de kuisheidsgordel en de handboeien. Ik gaf haar een kus en een tik op haar billen en stuurde haar weer naar huis. Toen ze het pleintje overstak kreeg ik een idee. Ik begon met het licht te knipperen en Sue liep zo snel als ze kon. Amber moet alles gadegeslagen hebben want ook zij begon met de lichten te knipperen. Hoofdstuk 5 Amber Een week later zag ik Sue weer. Ze kwam direct naar me toe en vertelde hoe geweldig ze die avond gevonden had en dat ik haar toch weer dat slot omgedaan had voor de terugweg. Nu ik toch alleen met Sue sprak vroeg ik haar waarom alleen gesproken werd over haar bondage en nooit over die van Amber. Sue antwoordde ‘Omdat ik het het leukste vind om vastgebonden te worden en me onderdanig op te stellen in deze spelsituatie. In onze normale omgang kan ik nog wel eens domineren.’ “Dus Amber doet niet aan bondage?” ‘Jawel, maar hoogst zelden. Ze geniet er dan ook zichtbaar van, maar dan is haar behoefte weer voor een tijdje voorzien’ Ik vroeg Sue of Amber zich dan op een bondage moest voorbereiden of dat het ook onverwachts kon gebeuren. ‘Dat kan alle twee. Meestal wordt het van tevoren afgesproken, maar ook soms ter plekke, als we willen beginnen.’ “Interessant zei ik” ‘Hoe bedoel je?’ vroeg Sue “Nou ik kan me voorstellen dat met jullie goedvinden, we de volgende keer als jullie bij mij zijn Amber eens vastbinden.” ‘Geen gek idee’ vond Sue. ‘Maar hoe zit het met jou, ben jij al eens vastgebonden toen door je oude vriendin?’ “Nee” antwoordde ik “Ik wilde het wel eens ervaren maar zij wilde mij niet vastbinden, zij wilde vastgebonden worden”. ‘Kan ik me wat bij voorstellen ‘ zei Sue.

“Sue, kun jij me vertellen wat je zo leuk vindt aan bondage?” ‘Poeh, daar vraag je me wat…..Het zijn eigenlijk meerdere dingen die van belang zijn. Allereerst het vertrouwen wat je in de ander hebt. Als dat niet grenzeloos is begin ik er niet aan. Dan de totale afhankelijkheid. Ik hoef niets meer, de andere bepaalt alles. Het verzetten, je mag alles doen en proberen omdat je door de andere gedwongen wordt. Dubbel nietwaar? Door je hevig te verzetten kun je je straf nog verzwaren! Dan word je helemaal alleen aan jezelf overgelaten. In die tijd geniet ik van elk plekje van mijn lichaam, vooral die aan een extra druk blootgesteld zijn door boeien of wat dan ook. Ik kan dan alleen maar denken voelen en genieten. Als ik dan ook bevrijd word ben ik ben ik op het hoogste punt van extase.’ “Nou dat klinkt geweldig” ‘Nou jij mag het ook wel eens uitproberen’ “Graag, als je er maar rekening mee houdt dat ik het nog nooit gedaan heb” antwoordde ik. We spraken nog over van alles en nog wat en uiteindelijk riep Amber uit de garage of Sue haar kon helpen. Dat deed ze dan. Het waren weer lange dagen op het werk. Het is dat ik het werk zo graag doe anders had ik allang wat anders gezocht. Ik had de buren niet meer gezien of gesproken en dus zat ik de vrijdag na onze avond weer aan de ontvanger. Ik hoorde veel leuke dingen en conversaties. Zo opperde Sue “Wanneer gaan we eens naar Sam’s verzameling kijken” Amber antwoordde ‘Laten we het niet overhaasten, dat kan er zo opdringerig uitzien. Wie weet hoeveel behoefte Sam er aan heeft en ik wil hem niet overladen en hem zo kwijt raken.’ “Ik geloof dat je hier wat overdrijft Amber” zei Sue. “Maar goed, wat dacht je van volgend weekend?” ‘Nou je zet er vaart achter’ onderbrak Amber ‘Maar het gaat helaas niet, we hebben dat weekend al een afspraak staan.’ “Ja, saai he?” ‘Niets aan te doen Sue, je kunt niet altijd doen of hebben wat je wilt’ Ik sloeg mijn agenda erop na, ik had met het voorgestelde weekend geen probleem, alleen als ze al zouden vragen zou ik zeggen dat ik verhinderd was om de spanning wat op te bouwen. Zaterdags zag ik ze weer. Ze deden klusjes rond het huis. Ik zat binnen achter het raam en las een boek, nu ja van lezen kwam niet zoveel. Ik gluurde meer naar buiten dan in het boek. Sue zag me zitten en wuifde naar me of ik even wilde komen. Ik stond op legde, het boek op de tafel en ging naar de voordeur. Sue was al een stukje in mijn richting gekomen. Amber had het gezien en kwam ook snel. Nog voor Sue iets kon zeggen vroeg Amber ‘Wat hebben we je alweer een tijd niet gezien’ “Druk op het werk..” Amber onderbrak me ‘Het was op onze avond toch niet te heftig voor je?’ “Nee dat was het beslist niet, ik had ervan genoten, van zowel het eten als het verdere verloop van de avond, de uitleg over jullie spullen van Sue en de uitleg van jou” ‘Gelukkig’ antwoordde Amber. Toen kon Sue haar vraag tenminste kwijt “Wanneer kunnen we jou verzameling eens zien? ” Nog voor ik iets kon zeggen opperde Amber, ‘Over 14 dagen? Komend weekend zijn we weg.’ Ik keek bedenkelijk en zei “Nee, helaas dat weekend ben ik verhinderd, familiezaken…, maar het weekend erna zou goed zijn.” Sue keek een beetje beteuterd omdat het nog zolang zou duren maar Amber keek opgelucht. Daarna hadden we het over nog wat andere zaken en Sue ging als eerste weer aan de slag om de tuin netjes te maken. Amber wilde nog weten of er niets geweest was op die avond wat mij gestoord had. “Nee, niets” zei ik, “Ik vond alleen dat Sue ver gegaan was door al direct met ontblote borsten rond te lopen en ‘s nachts zo met kuisheidsgordel over de straat naar mij toe.” ‘Ik dacht dat je wel te vertrouwen was na dat telefoongesprek de dag ervoor en Sue doet graag dingen waarvoor ze zich op dat moment schaamt.

De spanning die ze van tevoren heeft vindt ze geweldig en op het moment zelf is het minder erg dan ze doet vermoeden. Vraag haar maar eens hoe ze erna over de avond vertelde. Ze is er nog steeds vol van.’ Sue riep Amber of ze even kwam helpen. ‘Jammer, ik moet gaan’ Ze glimlachte en weg was ze. Het volgende weekend hield ik me bezig met mijn speelkamer. De buren waren weg. Ik had ideeën opgedaan in hun speelkamer en wilde mijn rommelhok met de verzameling bondagespullen eens grondig aanpassen, opruimen en schoonmaken. De ideeën uitten zich in het bevestigen van bevestigingspunten aan de posten van het bed, aan de muren en het plafond. Het leer werd gepoetst zodat het weer glom. Andere attributen gingen in een sopje en werden netjes gesorteerd opgehangen. Toen ik klaar was herkende ik mijn kamer niet meer. Wat had ik zin om direct te beginnen. Toch stom dat ik het nog een week extra uitgesteld had. Het weekend erna ben ik weggegaan om geen stom figuur te slaan. Zeggen dat je verhinderd bent en dan toch gewoon thuis zijn. Verder kon ik nog wat attributen die ontbraken halen. Een katrol had ik nog niet. Met zoveel bevestigingspunten kon ik er wel wat extra nemen. Ik nam er dan maar 4. Je hebt tenslotte ook 4 ledematen. Ik overnachtte in een motelletje. Het gebeuren van komend weekend liet me maar niet los. Ik bedacht als we nu eens Amber zouden vastbinden? Ik had toch al een zwak voor Amber. Zondags kwam ik weer thuis. De auto van Sue en Amber was er niet. Dus ze waren weg. Ik parkeerde mijn auto op de oprit en pakte de zak met spulletjes en liep naar binnen. Daar hoorde ik Sue roepen. ‘Ha Sam, terug? Wacht even ik wil je wat vragen’. Ik draaide me om en riep, “Eerst dit even wegleggen” Ik bracht de zak snel even naar binnen en toen ik weer buiten kwam was Sue al bij mijn auto. ‘Ik wilde vragen, voordat we je deze week niet meer zien, of het volgende week door gaat.’ vroeg ze. “Ja, zoals afgesproken, zaterdag rond half acht? Moet ik voor eten zorgen? Ik ben wel niet zo’n geweldige kok.” ‘Dat zou leuk zijn, probeer maar eens wat.’ zei Sue. “Waar is Amber ? “vroeg ik “Jullie auto is er niet” ‘Oh die is even nog wat halen voor het eten. We konden jou niet vragen’ Ik vertelde van mijn idee voor volgende week “Sue, wat dacht je ervan dat we volgende week Amber eens zouden vastbinden?” ‘Hmm, daar vraag je me wat. Je vroeg me dat al eerder. Ik had gehoopt dat ik vastgebonden zou worden, zoals meestal. Maar ik denk dat het geen slecht idee van je is….Oké, laten we het doen ‘ Opgelucht haalde ik adem. ‘Zeg Sam’ zei Sue ‘Dacht je aan iets speciaals?’ “Nou nee, daarover heb ik nog niet echt nagedacht”zei ik. ‘Zal ik wat spullen meebrengen?’ vroeg Sue. “Geen gek idee” antwoordde ik. ‘Ik zal je een doosje met spullen van tevoren brengen zodat ze niets in de gaten heeft.’ zei Sue. Op dat moment kwam Amber thuis. We liepen naar haar toe en toen ze uitgestapt was waren we bij haar. ‘Ha Sam, ben je terug?’ en ze ging verder tegen Sue, ‘Waar hadden jullie het over?’ “Wat denk je” zei Sue “Over volgend weekend natuurlijk! Of het wel zou doorgaan.” ‘En Sam, gaat het door? ‘ “Natuurlijk en we hebben afgesproken dat ik wat zou koken, ondanks mijn matige kookkunsten” ‘Fijn, ik verheug me er al op, maar ik moet nu naar binnen het eten afmaken anders verpietert het’ We namen afscheid en gingen ieder naar zijn eigen huis.

Welke spullen zou Sue van tevoren brengen? De tijd tot zaterdag ging voor mijn gevoel veel te langzaam, maar uiteindelijk was het zover. ’s Morgens haalde ik de spullen om te koken. Toen ik rond het middag uur terug kwam was Amber buiten. Ik haalde de doos met spullen uit de auto en wilde naar binnen gaan. Amber riep of ik hulp kon gebruiken en kwam aan lopen. Ik zette de doos even boven op het dak van de auto. Amber was nu bij de auto aangekomen en vroeg weer ‘Kun je hulp gebruiken’ “Nou nee, die doos kan ik wel alleen dragen” Amber probeerde in de doos gluren. “Over nieuwsgierig gesproken…” Amber draaide zich om en bloosde. “Nou ja, het zijn slechts de spullen om te koken”zei ik. Amber wist niet hoe ze het had en liep weg met de opmerking ‘Tot straks’. ’s Middags kwam Sue heel even langs om een klein koffertje af te geven. ‘Spullen voor Amber vanavond, niet in kijken hoor!’ en weg was ze weer. Ik zette het koffertje op mijn eigen kamer en liet het met moeite voor wat het was. Rond de klok van zes begon ik met de voorbereidingen voor het eten. Als Amber en Sue kwamen, moesten ze niet eerst nog een uur op het eten moeten wachten. Een kwartiertje later werd er op de deur geklopt “Sue?! … Je bent wel erg vroeg…” ‘Ik moest van Amber komen helpen met het eten’ Ze zag er goed uit. Ze droeg een strak T shirt zonder mouwen, een zwart leren korte broek met een strakke brede riem die met een slot afgesloten was, zwarte glimmende panty’s en pumps met hoge hakken en enkelbandje die met sloten gezekerd waren. “Kom dan binnen” zei ik. ‘Je zult wel begrijpen wat Amber denkt dat er zal gebeuren’ zei Sue. Ik knikte met een glimlach. “Je vind het nog steeds een goed idee om de rollen om te draaien?” ‘Zeker weten’ antwoordde Sue, mij volgend naar de keuken. We hadden heel wat voorpret tijdens het koken. We spraken ook af hoe we Amber zouden vastbinden. Toch vond Sue het beter om nog niet te vertellen wat ze meegebracht had. Ze zou dat wel pakken als het zover was. Even voor half acht werd er op de deur geklopt. Ik liet, volledig in de verwachting van Amber, Sue de deur openmaken. Ze liet Amber in de kamer en bood haar wat te drinken aan.

Een paar minuten later volgde ik en Sue verdween naar de keuken. Amber had geen moeite gespaard. Wat zag ze er uit! Laarzen met waarschijnlijk net zo’n hoge hakken als Sue alleen niet afgesloten met slot maar een vetersluiting midden voor. Een strakke leren rok tot net boven de knieën en een strak zwart leren topje met flink decolleté die het begin van borsten onthulden. Haar haar zat in een knotje en ze was geweldig opgemaakt. Het kon wel eens dezelfde kleding zijn als die avond dat ik ze vanuit de tuin gezien heb. Kortom een droomvrouw. Na een paar minuten gepraat te hebben kwam Sue binnen en bracht eten mee. Ze moest nog een paar keer terug om alles te halen. Wat was dat toch ook een mooi gezicht. Die lange benen, de hoge hakken, strakke broek en brede riem…. De conversatie ging vlot tijdens het eten en het eten leek ook voor hen lekker. ‘Nou Sam, goed gekookt’ zei Amber “Daar heeft Sue ook haar steentje aan bijgedragen” antwoordde ik ‘Maar jij hebt het toch samengesteld of niet soms?’ “Ja dat klopt.” We dronken nog wat na en toen kon Sue zich niet meer inhouden. “Wanner gaan we nu eindelijk jouw verzameling eens bekijken?” Amber reageerde direct bits ‘Niet voor je beurt praten!’ Ja, Amber had echt niets in de gaten. “Oké, laten we dan maar eens gaan kijken, maar denk eraan het is niet zo groots en uitgebreid als bij jullie” ‘Dat hoeft ook niet, je kunt je ook met minder vermaken’ vond Amber. We liepen naar boven. Amber eerst, daarna ik en tot slot Sue. Ik wees Amber de kamer waar we moesten zijn en gingen naar binnen. ‘Ziet er netjes en verzorgd uit’ zei Amber. “Leuk al die ringen in muur en plafond ” viel Sue bij. “Die hangen nog niet zo lang” vertelde ik “Ik ben er bij het bezoek bij jullie pas over gaan denken en ik dacht dat ze misschien van pas zouden komen. Sue en Amber bekeken alles goed. Ik opende de kast, zo konden ze daar ook in neuzen. Sue voelde aan het bed aan het hoofdeind “Lijkt me lekker zacht” Amber voelde er ook eens aan. “Probeer het rustig uit en kijk maar eens hoe lang het bed is” Amber vlijde zich neer op het bed en strekte zich uit. Dat was waar we op gehoopt hadden. In een mum had Sue haar de handboeien om de polsen geslagen en ik om de enkels. Ik had de handboeien van tevoren met deze bedoeling bevestigd. Amber keek verschrikt op naar ons ‘Wat is dat? Dat is niet de bedoeling. Hierover is niets gezegd of afgesproken’ Gelukkig was dat niet de reactie waar we bang voor waren, namelijk het voor Sue en Amber gebruikelijke signaal dat ze ermee wilde stoppen, dat ze uit de situatie bevrijd moest worden. “Moet dat dan dictator?” antwoordde Sue. Het wordt tijd dat jij eens een lesje krijgt. Sue begon direct met het openen van de rok van Amber en trok die naar beneden tot aan de enkels. Nu had Amber alleen het topje en een leren slip aan. ‘Laat dat’ riep Amber en ze liep rood aan; ik denk meer van schaamte dan van boosheid. “Om jou worden maar eens te gebruiken, dit is nog niets dictator!” Vervolgens maakte Sue het topje van Amber los…. Amber probeerde zich te verzetten, maar dat was zinloos, het lukte Sue natuurlijk toch om het topje los te krijgen. Het topje verdween daarna in een hoek van de kamer. Wat een vrouw dacht ik. Ik stond alleen nog maar te kijken en vergat wat ik zou doen. “Hé Sam niet dromen” riep Sue. Ik schrok wakker en pakte de blinddoek. Deze legde Sue over Amber’s ogen en maakte hem vast. Makkelijker gezegd dan gedaan met die tegenstribbelende Amber. Gelukkig nog steeds geen teken van stoppen ondanks hevig verzet. “Vanmiddag was je zo nieuwsgierig he? Nou, nu moet je het maar zo doen” deelde ik Amber mede. Sue maakte ondertussen het knotje los zodat haar mooie haar beter tot uiting kwam. Nu was ik aan de beurt, ik moest het koffertje halen voor Sue. Toen ik terugkwam was de slip van Amber ook al verdwenen. Alleen de kousen, laarzen en blinddoek had ze nog aan en de rok om haar enkels. “Geef maar eens hier.” ‘Wat ga je doen?’ vroeg Amber.’ “Om te beginnen gaat dat je niets aan en als je het toch wilt weten, een koekje van eigen deeg” Nou daarmee moest Amber het weer doen. Sue pakte het sleuteltje dat aan haar ketting zat die ze onder haar T shirt droeg. Hiermee opende ze het koffertje, een koffertje dat normaal gebruikt werd voor opmaakspullen. Nu werd er de helm uit getoverd. Ah, nu wist ik wat ze bedoelde met koekje van eigen deeg. Ze pakte ook een klein kwastje. Waarvoor zou ze dat nodig hebben dacht ik. Amber pakte met een hand de helm aan de buitenkant vast bij de knevel en met de andere hand het kwastje. Met het kwastje wreef ze rond de tepels van Amber. Die riep ‘Nee, wat ga je doen, Laaamprff ‘

Sue had bij het openen van de mond de knevel in haar mond geduwd, de kwast laten vallen en de helm over Amber’s hoofd getrokken. De blinddoek werd snel nog weggetrokken en het haar werd als paardenstaart door het gat in de helm gehaald Wat ging Amber tekeer! ‘Sam, helpen! trek jij even de vetersluiting aan ‘riep Sue. Ik twijfelde even maar deed toen wat me gevraagd werd. Het leek of Amber rustiger werd. Tegen een kon ze niet op, tegen twee al helemaal niet en zeker niet in deze situatie. Sue sloot vervolgens het geheel af met de brede band rond de nek en het slot. ‘Poeh’ zei Sue ‘Die ging te keer, zelden mee gemaakt’ “Gaan we niet te ver?” vroeg ik voorzichtig ‘Dit is pas het begin. Je weet wat we afgesproken hebben en ik heb nog een verrassing. Bovendien ik merk nog niet aan Amber dat ze wil stoppen’ Ik stond weer naar Amber te staren. Sue wees op de spreidstang, “Ja , ja ik pak hem al” zei ik . Ik bevestigde de spreidstang met een niet al te lang koord in het midden aan het uiteinde van het bed. Sue legde de leren band om een enkel van Amber, boven de handboei en de rok. ‘He, Sam, niet dromen, maak deze handboei eens los.’ Ik pakte de sleutel en maakte hem los. Voordat Amber met het been kon slaan duwde Sue har been weg zodat ze de andere band van de spreidstang om de andere enkel kon leggen. Nu moest ik weer de andere boei losmaken. De rok was nu uit en de handboeien om de enkels weg. ‘Pak het volgende attribuut maar uit het koffer Sam’ Nou, dat deed ik maar. Blij dat ik geen initiatief hoefde te nemen. Ik had bij deze twee al veel gezien, maar dit sloeg weer eens alles. Een kuisheidsgordel zoals Sue die laatst gedragen had, echter met een grote dildo aan de binnenkant voor en een kleine aan de binnenkant achter. “M….M…..Maar die doe ik haar niet om” stamelde ik. ‘Watje’ riep Sue, ‘Kom maar hier ermee en pak ook het potje glijmiddel wil je? Deze heeft ze al vaker om gehad, alleen is dat nog nooit gebeurd in de aanwezigheid van een man!’ Amber begon te kronkelen om wat er komen zou te ontwijken. Zou ze al weten waar het om ging? Sue smeerde beide dildo’s in. De kleinste het meeste. ‘Als het goed is hoef ik de voorste zelfs helemaal niet in te smeren’ zei ze en ging naast Amber op de knieën op het bed zitten. Amber ging tekeer als een wilde, maakte af en toe van die ongedefinieerde geluiden en werd plotseling rustig toen Sue de grote dildo in haar schoof ‘Zie je wel’ zei Sue. Amber liet ook de kleine dildo gewillig aanbrengen om daarna weer tekeer te gaan. Sue sloot de kuisheidsgordel voor nadat ze de gesp strak aangetrokken had. ‘Weet je nog wat ze zei toen je me die dwangbuis aan deed? ‘ Ik knikte “Iets van ik kan dat beter” ‘Ja, ze zei: wat een watje, ik kan het stukken strakker trekken Nou laat ik dat dan ook maar doen’. Amber schudde met haar hoofd maar meer niet. ‘Zo Sam, de rest is voor jou.

Ik kan niet alles voor je doen. Ik zal haar alleen nog wat opmaken’ Daar stond ik dan. Niet met de gedachten erbij. Ik raapte me samen en ging verder. Ondertussen pakte Sue wat opmaakspullen uit het koffertje en met het kwastje werkte ze Amber’s borsten wat bij, net zoals ik bij Sue op die avond gezien had. Amber probeerde het te ontwijken. Ik dacht een lachje te horen onder de helm. Eerst nam ik de armen onder handen. Deze werden voorzien van leren boeien die met een slot aan elkaar gemaakt werden. Dan een touw van die boeien door het oog midden van de spreidstang. Nu konden de handboeien los. Amber bewoog direct haar armen naar voren naar haar buik. Ik trok het touw aan zodat ze overeind gehouden werd waarbij haar polsen eindigden bij de spreidstang Deze werden vastgezet met een nieuw slot. ‘Goh, wat deed je dat handig’ vond Sue. Ook Amber wilde nog wat zeggen, ‘mhprf ‘ ‘Nou dictator’ zei Sue ‘Als je niet gewoon kunt spreken hou dan je mond!’ Ondertussen had ik ook leren boeien om Amber’s ellebogen gelegd en ze aan elkaar vastgemaakt, zodat de ellebogen elkaar bijna raakten. Amber wilde zich achterover laten vallen maar dat ging niet. Het touw aan de spreidstang was daarvoor te kort. “Vind je ook niet dat ze een bolle rug heeft “vroeg ik Sue, “laten we daar maar eens wat aan doen.” Ik pakte een lange leren riem en legde deze via de knieholte van haar rechterknie, binnendoor langs de rug dan via de knieholte van de linkerknie buitenom weer naar de rug waar ik de riem aan het andere einde vast maakte en aantrok. Amber knieën werden zo opgetrokken en naar buiten getrokken. Daardoor kon ze geen kant meer uit. Het touw werd losgemaakt en ze viel wijdbeens achterover op de zachte matras. “Zo, nu zijn we er bijna Sue, help je me even mee haar wat naar het hoofdeinde te schuiven?” vroeg ik. Sue was er direct bij om te helpen. Nog twee touwtjes en we waren er. Ik maakte aan een lus aan het plafond boven het hoofdeinde een touw vast en hetzelfde aan het voeteinde. Beide gingen door het oog aan de spreidstang en werden aangetrokken. Amber verzette zich wel wat, maar kwam toch overeind. Met voeten hoger dan haar hoofd, handen op hoofdhoogte zat ze dan. Ze kon niet voor of achteruit. “En Sue wat vind je ervan?” ‘Uit de kunst. Ik zou direct willen ruilen, zeker met wat nu komt! Die dildo’s waren ooit een idee van Amber zelf. Toch heb ik er nog wat aan laten veranderen en daar komt ze nu dan achter.’

Ze liep weer naar de koffer en haalde er iets met draden en een doosje uit -dat doosje was een voeding, een transformator, als elektro man zie je dat direct. ‘Zie je dat gaatje in de kuisheidsgordel ter hoogte van de grote dildo?’ Ik moest goed kijken en ja daar zat wat, zoals bij een hoofdtelefoon. ‘Hier steek dit stekkertje er maar in.’ “Nou Sue liever niet, doe dat maar zelf.” ‘Watje, kom maar hier, maar stop dit dan even in een stopcontact.’ Sue stopte het kleine stekkertje in de kuisheidsgordel en ik de stekker in het stopcontact. Direct werd er een gezoem hoorbaar en Amber probeerde zich te verzetten. ‘Ik heb er twee vibrators van laten maken. Nu kan ze zich laten verwennen. Ik zet nog even deze zender hier neer zodat we kunnen volgen wat er gebeurt. De ontvanger heb ik hier’ En Sue dook weer in het koffertje. Amber trok met haar benen. Niet krampachtig het leek wel alsof ze echt genoot. ‘Kom we gaan naar beneden. Laat Amber maar een tijdje aan zich zelf over. Daar heeft ze haar handen vol aan!!’ Ik kon mijn ogen niet van Amber afhouden. Haar gehelmde hoofd, de paardenstaart, geaccentueerde borsten enigszins verborgen achter haar samengebonden ellebogen, haar houding. Geweldig. Dat ze dit toe liet in mijn bijzijn en dat ze het waarschijnlijk leuk vond! Ik ben toen echt voor haar gevallen. Sue scheen me twee keer geroepen te hebben om naar beneden te komen, ik heb het de eerste keer gewoon niet gehoord. Sue stond ongeduldig beneden op me te wachten. ‘Wil je wat drinken?’ vroeg ze “Ja doe maar” zei ik. Sue was al weg. Ik liep de woonkamer binnen en ging zitten. Toen pas realiseerde ik me dat ik de gastheer was en niet Sue. Sue kwam al binnen met de drankjes. “Sorry Sue, dat ik zo onbeleefd geweest ben.” ‘Nee, nee, is al goed…’ antwoordde Sue snel. We hadden het over hoe goed ons plan gelukt was. Ik vroeg me alleen af hoe Amber erop zou reageren. ‘Geen probleem, anders had ze zich wel gemeld’ zei Sue onbezorgd. Ik was mijn bezorgdheid toch nog niet kwijt. Hij werd almaar groter. ‘Hier luister maar’ zei Sue en hield de ontvanger bij mijn oor en zette hem harder. Je hoorde wat gekraak van het bed , wat achtergrondgeluiden en af en toe een bedekte kreun. Na en half uur hield ik het niet meer. Sue had het klaarblijkelijk gemerkt en vroeg, ‘Zullen we dan maar naar boven gaan?’ “Jaaa” zei ik opgelucht en was al op weg naar boven. Sue tippelde er snel achteraan. Opvallend hoe snel ze op die hakken/schoenen vooruit kwam. ‘En wat doen we’ vroeg Sue toen we bij Amber aan het bed stonden. “Laten we maar haar helm afdoen.” Sue ging naar het koffertje en pakte de sleutel, gaf hem aan mij en zei ‘Ga je gang’ Zenuwachtig voor wat Amber’s reactie zou zijn maakte ik de leren band los, de ritssluiting en vervolgens de vetersluiting. Daarna trok ik voorzichtig de helm af. Amber schudde met haar hoofd om het haar dat tot bijna op haar schouderblad reikte uit het gezicht en op haar rug te krijgen. ‘Nou’, zei ze, ‘dat was volgens mij niet zo lang!’ “Had je dan langer zo willen zitten?” vroeg ik snel ‘Echt erg had ik het niet gevonden’ antwoordde ze. “Oh daar weet ik wel wat op ” onderbrak Sue. Ik maakte eerst de riem langs haar rug los, daarna wilde ik de polsen los maken van de spreidstang. “Even niet doen” riep Sue en fluisterde daarna wat in mijn oor. Dan maakte ik de ellebogen los en de spreidstang bij de enkels. Sue trok de stekker uit de kuisheidsgordel. Het gezoem stopte. ‘Hè jammer’ merkte Amber op. “Zo, maak haar polsen maar los.” Eerst het slot aan de spreidstang en toen het slot aan de leren boeien.

Toen die los was greep Sue ook in en we brachten Amber’s handen op de rug en sloten de boeien weer met het slot. ‘Wat nu?’ riep Amber. “Je had toch nog niet genoeg gehad? Daar kunnen we wel voor zorgen! Zo je kunt lopen dus loop maar naar beneden naar de kamer en ga in de draaistoel zitten. ” Amber deed maar wat er gezegd was. Ze was nog niet de deur uit of Sue vroeg of ik nog een tweede spreidstang had. Die had ik. Ik moest even wachten en dan spreidstangen, dat stukje touw en die voeding meebrengen. Zij nam de blinddoek en vertrok. Wat zich beneden afspeelde is niet moeilijk te raden. Toen ik beneden kwam zat Amber in de draaistoel en was geblinddoekt met armen op de rug. Dat zat volgens mij niet zo prettig “Kom maar hier met de spullen” riep Sue. ‘Welke spullen?’ vroeg Amber. “Ben je weer nieuwsgierig” onderbrak ik. Amber was weer stil. Sue bevestigde een spreidstang tussen de enkels van Amber, die een glimlach niet kon onderdrukken. ‘Sam, even helpen’ riep Sue: ‘Deze spreidstang komt achter de rugleuning en wordt aan haar polsen vastgemaakt.’ “Begrepen” antwoordde ik en maakte de polsboeien los. Sue en ik hielden elk een pols vast en maakten die aan weerskanten van de spreidstang vast. ‘Nu nog even een touw tussen de spreidstangen en dan zit ze weer goed vast. ‘ Het touw werd niet echt strak getrokken. dat was ook niet nodig. Zolang ze haar armen maar niet over de rugleuning kon tillen was het goed. Sue stak het snoer van de transformator in het stopcontact en hield het stekkertje omhoog zo van: steek jij hem in? Ik knikte nee en Sue stak de stekker in. Direct begon het gezoem weer en Amber probeerde de benen te sluiten. Nou dat lukt niet met een spreidstang! We vervolgden ons gesprek over alles en nog wat. Aanvankelijk deed Amber niet mee. Ze was te druk bezig met de vibratoren en wist niet of het van ons mocht. Na een of twee opmerkingen gemaakt te hebben over ons gesprek merkte ze dat het toegestaan was en ze deed mee. We aten goed hoorbaar chips. Sue deed het voor en moedigde mij met gebaren aan dat ook goed hoorbaar te doen. Amber kon het niet laten om er ook voor te vragen. ‘Vind je dat je het verdiend hebt?’ voeg Sue. “Vind ik van wel” was de reactie van Amber. “Oké dan” antwoordde ik. Sue gebaarde dat ik dan maar moest voeren. Dat deed ik dan ook. ‘Zorg dat je niet morst ..!’ waarschuwde Sue. Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Uiteindelijk wilde ze ook nog wat drinken. Sue stond op en liep naar de keuken en kwam even later terug met een glas drinken. Ik moest het maar weer geven. Amber dronk en stopte direct weer ‘ Water? en jullie heb…’ Sue onderbrak haar “Je hebt al chips gehad en nu drinken wees blij dat je wat krijgt commandant!” Amber hield haar mond maar weer. Tegen half een vroeg ik Sue of het niet tijd werd Amber los te maken. Sue keek op de klok en zei een beetje geschrokken, “Half een, ik had niet door dat het al zo laat was.

Ja, laten we maar gaan opruimen.” Ik maakte de spreidstang aan de polsen los en daarna aan de benen. Amber hield haar armen voor haar borsten en wachtte verder geduldig totdat de blinddoek verwijderd werd. Ik trok de stekker uit het stopcontact en gebaarde Sue achter de rug van Amber dat zij de andere stekker los moest maken. Het enige wat Amber zei was ‘Jammer’. “Amber” vroeg ik, “Doe je de kuisheidsgordel hier uit of thuis af?” Ze bloosde en zei ‘Thuis ‘ “Niets daarvan, dat gebeurt hier” commandeerde Sue “en je doet het zelf, nu! Hier is de sleutel” Sue gebaarde dat ik direct tegenover Amber moest gaan zitten. Amber durfde niet in mijn richting te kijken. Ik was sprakeloos. Ik had haar dit willen besparen. Zelf genoot ik hier wel van. Daarna gingen we naar boven. Ik pakte alle spullen mee. Bij het pakken van de kuisheidsgordel zag ik dat er aan de grote dildo nog een clitoris-stimulator zat. Dat verklaarde veel. Sue maakte Amber duidelijk dat zij als eerste naar boven moest en dan ik. Wat een prachtig gezicht! Voordat we het in de gaten hadden had ze de leren slip gevonden en aan getrokken. Vervolgens het topje en de rok. Even met de kam door de haren en klaar was ze. Ik stond weer te staren en Sue stootte me aan. “Kom maar hier met de spullen, ik doe ze wel weer in de koffer.”Ik draaide me naar Sue en gaf de spullen. Het afscheid was kort. Voordat ik het wist liepen de dames weer over straat naar huis. Ik realiseerde me dat ze zich thuis eerst nog moesten omkleden. Naar alle waarschijnlijkheid in de speelkamer. Ik ging snel naar boven en zette de ontvanger aan. Niets helemaal niets. Kon ook niet anders, ze hadden hem ook hier gebruikt en zat dus nog in het koffertje. Juist toen ik teleurgesteld de ontvanger wilde afzetten hoorde ik gekraak en gestommel. Op de achtergrond hoorde ik Sue roepen: “Heb je niets beters te doen dan dat ding aan te sluiten, maak mijn sloten nu eens los!” ‘Even wat rustig aan slons! ‘ antwoordde Amber. ‘Wat heb jij me vanavond niet allemaal laten ondergaan?’ “Vond je het zo erg? Ik geloof er niets van.” ‘Nee niet echt, maar ik schaamde me rot toen je mijn borsten opmaakte en die kuisheidsgordel omdeed en ook zelf liet afdoen, alles in aanwezigheid van Sam!’ “Huh, Sam is een watje, hij wilde hem jou niet zelf omdoen, dat moest ik doen. Hij durfde niet en die stekker insteken durfde hij ook niet!” ‘Nou ik noem dat eerder respect’ onderbrak Amber. “Neem je het ook nog voor hem op?” ‘Noem het maar zoals je wilt, maar ik vind het aardig van hem’ “Nou aardig is hij zeker, maar ook een watje” ‘Houd nu eens op met je watje…. en kom hier dat ik je bevrijd zodat ik rust krijg of zal ik het vannacht maar laten zitten?’ “Liever niet ik moet hoognodig!” ‘Nou dan! ‘ Ik hoorde een slot open kikken. “Jij vindt Sam echt leuk hè Amber?” ‘Nou… ja…Ik mag hem wel..’ “Je bloost helemaal!” ‘Houd toch op met je opmerkingen. Ik weet nog niet precies hoeveel ik voor hem voel’ “Nou ik wel” onderbrak Sue pesterig” ‘Als je hem maar niets vertelt, want dat zul je bezuren. Het zou onze vriendschap kunnen bederven’ “Ja ja, en dat geloof jij…” ‘Zo klaar, alles los, ga maar snel naar het toilet, dan kan ik me wassen en naar bed’ Daarna hoorde ik alleen nog maar wat gestommel dichtslaan van kasten en laden, water lopen maar verder geen conversatie meer. Maar ik wist genoeg, ik mocht hopen!