Haywood, kostschool voor meisjes

5okt - door elisabeth - 0 - Over Tieners (18+)

Na de oorlog en het verlies van het grootste deel van ons detachement keerde ik in de vroege zomer van 1865 terug naar de plantage aan Old Hickory Lake, die om onderhoud schreeuwde en om mankracht. En mankracht was er niet. Ik werd gedetacheerd als administratief medewerker aan de oude kostschool upstream, waar mijn hulp niet nodig was en waar ik algauw, na een korte seksuele relatie met het schoolhoofd, de weduwe Kimmel, werd doorgestuurd naar het Oosten, tegen de Mississippi, voor boekhoudwerk aan de Franse school. Het land, zo sprak lady Kimmel, had grote nood aan haar jongedames en als man van de wereld, terug uit dienst, met oog voor kunst, muziek, schoonheid en smaak, en met een gezonde mannelijkheid zou ik die voortreffelijkheid voor haar in kaart kunnen brengen, tegen kost, inwoning en een belofte van uitzicht op een carrière aan haar zijde in het geval van een solide verslag.
Haywood middle heette de school waar ik aldus, in de hoedanigheid van bouwkundig en onderwijskundig ingenieur werd heengezonden, met een volmacht voor inzage en deelname in de gehele praktijk van de kostschool op zak. De directrice, Elizabeth van Patten, verwelkomde mij afstandelijk bij de poort van het gebouw dat groter was dan ik had verwacht van een school voor eenendertig (zij vertelde mij later dat het in beter tijden aan een totaal van negentig jongens en meisjes plaats had geboden) en toonde mij mijn kwartier rechts boven de trap, in de oude herenvleugel. Daar liet ze mij alleen om te rusten: ze zou mij de volgende morgen de school tonen en zou mij alle papieren en materialen verschaffen die mij van dienst zouden zijn. Jazeker, beet ze mij toe, ze wist mijn opdracht, maar de gang van zaken beviel haar niet. Ze zou zich schikken naar dat wat van bovenaf was opgelegd, en dat zouden de meisjes ook en met die opmerking trok ze kalm de deur achter zich dicht. Haar heb ik in de hele zomer niet mogen aanraken.

In die eerste dagen werd ik wegwijs gemaakt in de school het gebouw, maakte ik tijdens de lange wandelingen over het terrein kennis met Van Pattens visie op onderwijs en opvoedkunde en al in de eerste week probeerde ik de lijfjes van drie van de meisjes uit. Van Patten, Elisabeth, zoals het al snel werd, leek op het eerste gezicht een pragmaticus, maar geloofde nog in de liefde, zo vertelde ze mij. Een fijne vrouw en een goede echtgenote werden volgens haar niet gevormd door kut en heupjes, maar door charme en vernuft. Natuurlijk begreep ze dat met de oorlog de tijden veranderd waren, dat een selecte groep overgeven heren in deze staat in het bezit was van grotere, rijkere landgoederen en dat ook voor de meest voortreffelijke dames een geschikte huwelijkskandidaat allerminst nog een vanzelfsprekendheid was. Zélfs begreep ze dat de heren die een vrouw wilden huwen, ook wilden weten wat voor kunsten in de slaapkamer zij binnenhaalden en wat er zich precies onder die lange jurken bevond (want dat was toch altijd zo geweest), maar dat daar boekwerken van zouden worden bijgehouden, dat vond ze toch vulgair. Ze sprak het uit met een terloopsheid en neutraliteit in haar stem die een zekere gelatenheid over de nieuwe tijden verraadde en die mij geruststelde over het feit dat ik niemand op mijn pad zou vinden. ‘Bovendien, ’ zo sprak zij, is het ook voor een man die terugkeert van een oorlog altijd de liefheid, het gesprek, en de kunst om een huishouden van warmte en schoonheid te voorzien, die een dame van uiterlijke aantrekkelijkheid voorziet.’ Ik antwoordde haar geruststellend dat ik hier was om een geheelplaatje te maken en dat ook alle door haar genoemde eigenschappen in de beoordeling van de meisjes terug zou komen. ‘Oh’, zei ze, toen wij de slaapzalen passeerden, ‘slaapzaal één is niet beschikbaar, in de zalen twee en drie, waar de meisjes van boven de zestien jaar slapen, heb je vrij toegang, evenals in de kamers van de drie dames die zich zelf al met het geven van onderwijs in muziek en taal bezighouden. Maar ik verzoek je toch om je zoveel mogelijk in je eigen kwartieren in de herenvleugel aan de meisjes te kwijten. Heb je trouwens al een idee van de volgorde van testen? Dit in verband met de ruimte in de badzalen, de hygiëne en de cycli van de dames?’Ik bekende dat ik nog niet over een systeem had nagedacht, maar vroeg haar wel of zij mij een meisje kon aanraden om mee te beginnen. ‘Een mooi voorbeeld van uw school’, voegde ik eraan toe. Ze hield zich kort stil, staakte haar pas. ‘Susan’, zei ze toen, met tegenzin. ‘Een mooie zangstem, een goede echtgenote voor ieder in gewone tijden. Maar ja.’ En met die woorden liet draaide zij zich om en liet ze mij alleen.

Susan was inderdaad een aantrekkelijk meisje, merkte ik toen ik haar waarnam tijdens haar zanglessen en bij een kort gesprek in de bibliotheek. Ze was onberispelijk gekleed en goed verzorgd en rook aangenaam. Ietwat teruggetrokken van aard, maar in die hoedanigheid meer beleefd dan angstig of schuchter: ze wist precies welke vragen ze moest stellen en zelf in haar antwoorden op mijn vragen was ze nooit gereserveerd. In niks was ze een exces, zo ook niet toen ik haar op mijn kamer uitnodigde en haar verzocht zich uit te kleden. Ze had een meisjesachtige bouw, klein van stuk, slank, met smalle heupen en kleine borstjes. Haar huid was vooral mooi: nergens kon ik een oneffenheid of vlekje aantreffen en ik begreep waarom de directricehaar met haar scherpe neus en bruine ogen had omschreven als een voorbeeldige huwelijkskandidate: op elke gelegenheid zou ze in de smaak vallen, zonder ooit echt op de voorgrond te treden. In al haar jeugdige ongeoefendheid en nervositeit viel haar kutje mij tegen: ik legde haar achterover op het bed en nam haar voorzichtig in missionarishouding, maar verder dan halverwege kwam ik niet in haar. Ik wist dat ik groot was en dat dat in sommige situaties zeer kon doen, maar zo ondiep als Susan was had ik niet eerder een meisje meegemaakt. Ze lag met haar ogen gesloten, knieën omwijd en als ik tegen de versmalling in haar kutje aanduwde, slaakte ze korte kreetjes van pijn. Even probeerde ik het nog andersom, met haar op mijn schoot om haar zelf de diepte te laten bepalen, maar ook daarbij gaf ze geen ruimte. Het maakte me chagrijnig, omdat het lang geleden was dat ik een vrouw had genomen en ik me behoorlijk had opgewonden bij de vooruitzichten op een jong meisje, maar ik beloofde haar een tweede kans. ‘Ze had erg geoefend met een vinger en zelfs een kaars’ zei ze op een zeker moment, ‘maar zo groot had ze me niet verwacht’.
Susan zou later komen en ik nam me voor niet langer op de woorden van Elisabeth te vertrouwen. Ik zou zelf een volgend meisje uitzoeken. Mooie waren er genoeg in het gebouw, die zich beleefd hielden en zich gewillig toonden. Een blonde ouderejaars, Lily, trok me erg aan met haar korte passen en doordachte, precieze beweginkjes. Mooier nog was de iets jongere Diane met haar dikke roodbruine haar en kleine, onopvallende sproetjes op haar neus.(haar lijf had niet meer de breekbaarheid die je gezien haar jeugd zou verwachten). Haar goede vriendin, Anna, was iets langer, maar oogde niet zo; ze was smaller en had nu juist die schoonheid die je een vrouw toeschrijft waarvan je weet dat ze, wanneer de jaren dat toelaten, een van de mooiste zóu gaan worden, wat haar heden op haar eigen manier nog mooier maakte dan haar rijpere jaargenoten al waren.
En tussen al die vrouwen, met al hun voorkomendheden, beleefdheden en toegankelijkheid, was er één meisje dat zich ongeïnteresseerd, of eerder afkerig van me toonde. Het was het meisje dat cello speelde tijdens de muziekles, en dat me daar geen blik waardig gunde of juist bewust mijn kijken negeerde. Waar haar aantrekkelijkheid vandaan kwam wist ik niet, want in de klassieke zin van het woord was ze veel minder mooi en zeker minder verzorgd dan de meisjes om haar heen: ze had donker, piekerig haar in een staart, een bleke huid en een hoog voorhoofd. Haar ogen waren donker en in haar loop had ze iets agressiefs, alsof ze teveel op haar voorvoet liep, en voortdurend stampte, sprintte en afremde. Haar lichaam had iets weg van dat van de negerinnen op onze plantage: met sterke, ronde schouders, iets korte armen en een gespierde hals. Lizzy heette ze, het was eigenlijk Elizabeth, zo begreep ik later, maar zo heette de leidster al. (en eerlijkheid gebood te zeggen dat ze niet de waardigheid uitstraalde of ook maar wilde uitstralen om een naam als Elizabeth te dragen) Ik besloot haar aan te spreken toen ze borduurde in de zitkamer. Maar toen ik haar vroeg die avond op mijn kamer te komen, reageerde ze verbolgen.
‘De hele groep hier zit te springen om op je kamer te komen. Vraag een van hen.’ Ze keek er sarcastisch bij.
‘staat te springen om’
‘wat?’
‘Staat te springen om’, herhaalde ik. ‘het is ‘staat’’, niet ‘zit’’.
Ze zei niks, keek alleen, met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Bovendien’, zei ik, ‘vraag ik niks, want ik hoef het je niet te vragen. Ik verwacht je om acht uur.’
Dat laatste sprak ik krachtiger en zakelijker uit dan ik verwacht had, en dat wond me op. Ik wilde dit meisje commanderen en daarom hield ik haar zachtjes bij de schouder, die inderdaad sterk aanvoelde.
‘acht uur?’Het was een halve vraag.
‘Nou, dat lijkt me dan nogal een uitgemaakte zaak,’ zei ze bits, pakte haar borduurwerk op en beende weg, weer met dat tekenende stampen.

Maar ’s avonds, nadat ik mij had opgefrist en geschoren, waarbij ik mij een voorstelling probeerde te maken van haar naakte lijf, klopte om acht uur een ander meisje aan mijn deur. Ze vertelde mij hoe het Lizzy vreselijk spijtte, maar ze moest écht aan haar studie vanavond en moest zich excuseren. Maar haar naam was Claire en ze was bereid om me, als ik dat op prijs stelde, vanavond gezelschap te houden in Lizzies plaats. Het zou me niet spijten, verzekerde ze me.
Ik was in eerste instantie verbolgen en ook beledigd door de afwijzing en door Lizzies insubordinatie, immers, het was van bovenaf bepaald dat ik haar neuken mocht als ik dat wilde en daar zou ze niet zomaar met een licht excuus aan ontsnappen. Ik besloot haar dit op een later moment betaald te zetten en Claire binnen te laten. Claire die inderdaad, daarover loog ze (in tegenstelling tot over Lizzies studeren) niet, een bevallig meisje was. Ze was me eerder opgevallen als een lange jonge vrouw met smalle schouders en sierlijke, lange handjes waarmee ze bijzonder goed piano speelde. Ik schatte haar omstreeks achttien jaar; haar gezicht was smal en meisjesachtig, omgeven door dun blond haar. Haar voorkomen was in eerste instantie niet enorm opvallend, maar ik was in mijn huidige omstandigheid dan ook verwend.
Ze kleedde zich uit en toonde onder haar jurk een even smal en lang lichaam. Haar middel was met twee handen te omvatten, haar heupen waren ietwat scherp naar mijn smaak, haar borstjes klein. Het mooiste aan haar waren haar benen, die waren niet puntig zoals de recht van haar lijf, maar sterk, glad en lang. Vooral haar vagina was mooi, met smalle en strakke schaamlippen: mooi en ongebruikt.
Door de ervaring met Susan twee dagen ervoor, (te klein voor me) vroeg ik haar eerst naakt op mijn schoot te komen zitten en zo voorzichtig te beginnen. Ze klom op schoot, sloeg haar armen om mijn nek en duwde haar schaamhaartjes tegen mijn buik. ‘voorzichtig’ zei ze zachtjes. Ik zette mijn grote penis tegen haar schaamlippen aan en liet haar voorzichtig over me heen glijden, een arm om haar middel. Haar vagina was een onwaarschijnlijke verrassing, een zoals ik die nog nooit had meegemaakt. Zo ongerept als ze er van buiten uitzag, zo geoefend voelde ze vanbinnen. Bij de ingang was ze strak maar glad, strak als twee vingers die zich stevig om mijn penis heen klemden. Daarachter werd ze zachter, week en glad als de binnenkant van een wang en warm, zeker tien centimeter waarin ze zich zachtjes om me heen bond alsof ze pas voor mij gemaakt was. Maar in de diepste zat het geilste: een tweede opening leek het wel, een harde versmalling waar ik mijn eikel in deze houding precies tegenaan kon leggen, en die me leek te kneden als ik er tegenaan duwde. Het maakte dat er heel kleine stroomstootjes door mijn eikel heen schoten en ik merkte bijna meteen dat een orgasme niet ver weg was ( ik had ook van tevoren, bedacht ik me nu, een keer moeten ontladen en me niet tot een meisje als dit moeten bewaren) Ik keek haar verbaasd aan over dit gevoel, terwijl ze heel zachtjes op me op en neer bewoog en verschrikt maar gelukzalig terugkeek, met grote, opengesperde ogen. Bij het raken van dat diepe ‘mondje’ in haar, liet ze zachtjes een hoog, hees ‘oh!’ horen.
Ik zette voorzichtig mijn handen in haar zij en probeerde de halen wat langer te maken, tilde haar hoog op, en duwde haar dan tot haar heupen tegen mijn heupen aan. Ik deed een poging om met iets meer kracht tegen haar diepte aan te duwen, maar liep tegen de beperking van de zittende houding aan, en dus tilde ik haar op en legde ik haar op haar rug op de rand van het bed, waar ik, als ik door mijn knieen zakte, rechtop naast kon staan. Nu had ik plots vijf centimeter penis over en kon ik verkennen wat nog meer in haar zat. Ik duwde eerst voorzichtig, maar met kracht door: Ze slaakte een kreetje, draaide haar ogen weg en kneep met haar handen in mijn lakens. De versmalling in haar leek in deze houding meer op een bochtje, waarna ze smal bleef tot het eind, glad tegen de voorkant van mijn penis, licht geribbeld tegen de rug. Het kostte even om meer diepte te winnen, maar uiteindelijk gelukte het mij om volledig Claire in te komen. Ik trok me naar buiten en duwde weer naar binnen (ze gilde zachtjes, hoog) en verbaasd om te zien dat zo een heel handlengte , de volle lengte van mijn penis haar lichaam in leek te verdwijnen en om te bedenken dat dat in zo’n lichaam paste…
Ik pakte met een hand haar heup vast, en hield haar met de andere bij de schouder, om haar plek op het bed vast te houden. Ik begon ritmisch te stoten, en drukte de kop van mijn lul steeds zo diep mogelijk tegen het strakke, geribbelde deel van haar diepe kut aan, om vervolgens, terugtrekkend, haar ingang de schacht te laten masseren. Bij elke duw in de diepte kreunde ze hoog, steeds iets luider, met een verbaasd toontje, en trok ze harder aan de lakens van het bed. Ik bleef in haar stoten, de ribbels om mijn eikel leken ruiger, dieper te worden en ze masseerden nu het toompje van mijn eikel iets steviger, tot ze drie stoten om adem hapte, haar ogen opensperde, mij aankeek, en onder een hevig verbaasd gilletje in wilde, ongecontroleerde bewegingen ontsprong. Haar bekken en benen schokten, haar handen sloegen wild op het bed en haar kut trok zich samen alsof een hand zich binnenin om mijn lul heen had geslagen. Het viel me nu pas op hoezeer ik bezig was geweest met het analyseren van haar vagina en hoe weinig met het genieten ervan, en hoe dicht ik ondertussen bij klaarkomen was. En hoewel ze zich als een zuiger om mijn lul heen had geslagen, trok ik mij stug achtereenvolgens een centimeter of 10 haar kut uit, en stootte ik met extra kracht terug.
Mijn orgasme begon in het midden van mijn lul, als een soort jeuk in mijn plasbuis. Van daaruit breidde het zicht uit naar binnen toe, naar de richting van mijn anus en toen plots, als een golf van spanning, zoemend mijn billen, bovenbenen en onderbuik in, tot mijn heupen en mijn navel. Ik had moeite te blijven staan van de intensiteit en hoorde mezelf hijgen en hees kreunen en daarop voelde ik het zaad heel precies gaan, door het binnenste van mijn penis Claires kut in, in dikke klodders. Omdat de aandrang zo groot was geweest, was het als een warme straal urine die ik naar buiten duwde, maar dan stroperig, jeukend en ik had bijna een minuut nodig om al mijn zaad in golven het meisje in te duwen en stoten. Ik kon het in Claire – die nog altijd kreunde en schokte – voelen zitten, voelde hoe ik mijn eigen sperma aanduwde en voelde hoe het door haar strakke kut langs de schacht van mijn penis weer naar buiten werd geperst en langs mijn ballen kroop. Ik hield me zo lang in Claires kut als ik kon, om het moment van de kleine nastootjes te rekken (haar vagina masseerde me tot mijn verbazing in schokjes een beetje na) en trok me daarna langzaam naar buiten. Mijn lul bleef altijd nog even stijfjes na het klaarkomen, en hij viel zwaar, gezwollen en kleverig naar beneden toen haar lippen zich achter mijn eikel sloten.
‘heb je dat eerdr gevoeld, dat klaarkomen?’ vroeg ik haar.
‘ja..’zei ze zachtjes. ‘maar niet op deze manier..’
Haar ogen keken bijna dankbaar, een beetje betraand, vol emotie.
‘was ik fijn? Voelde ik fijn?’ vroeg ze nog voorzichtig en ik verzekerde haar dat ik een vagina van haar soort nooit eerder had meegemaakt en dat ze waanzinnig lekker voelde. (dat was meer dan ik had willen zeggen, want deze informatie was slechts voor de boeken en ik hield achter dat k vreesde dat de rest van de school hier niet meer aan kon tippen)

Wil je meer weten over hoe de hoofdpersoon Claire, Lizzy en de andere meisjes test? laat het me weten via een berichtje..:)

Goed verhaal?(17)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.