Fietsmannetjes

Waar fietsten al die mannetjes toch naar toe op zondagochtend, dacht ze. En, konden ze niet beter, of net zo goed, wat van hun energie in haar steken, in plaats van allenig rondjes te rijden. Ook goed voor de beentjes, en voor hun ballen waarschijnlijk zelfs beter. Ja dat leek haar wel wat en ze had al een redelijk plan, zelfbedacht. In plaats van zogenaamd hulpeloos en beschikbaar langs de kant van de weg te staan in de buurt van een behulpzaam bosje, wachtend op een dito man met ook nog een volle zak, zou ze er al fietsend eentje van de weg plukken en naar een geilere wereld helpen. Dat was goed te doen, de doelgroep van oudere eenlingen fietste niet al te snel, gemiddeld, en was goed te benaderen.

Eigenlijk heel eenvoudig, ze werd ingehaald, reed een poosje mee in het achterwiel en zei bedankt, als er een splitsing naderde. De meesten keken dan om en zeiden iets als graag gedaan, waar ga je heen en dat kwam meest goed uit, die kant ga ik ook op (toevallig?). Of niet, als het echt een lelijkerd was van voren, haha, plenty of fish in the sea. Het voordeel van ingehaald worden is dat de mannen haar van verre voor zich zagen fietsen, en hun fantasie op gang konden laten komen, daar was niet veel voor nodig wist mw. de Beste. Het voordeel van een tijdje in hun wiel hangen was dat mw. de Beste een meer dan gemiddelde indruk van de mannen kon krijgen, of ze lekker roken bij inspanning bijvoorbeeld, of ze niet te dom waren (hoe dom moet je zijn om op een slecht afgestelde zadel gaan zitten), of er echt wel spieren in hun poten zaten. Mannen die het tempo wat optrokken tot ‘sportief’ als ze merkten dat een vrouw achter ze hing, die hadden gevoel voor fysiek en deden het lekker. Grijze haren onder de helmrand waren een stiekeme turn-on merkte ze, en van die knobbelknieen ook en slingerende spataderen, het leek haar zo schattig die taaie vellen allemaal gek te maken van geilheid in haar bed. Dat hun oude zak weer s opgetrokken werd, en geleegd in een sappige vrouw. Maar in de praktijk zaten daar praktische en ethische bezwaren tussen, zo fietsten die ouwe rakkers meestal straal voorbij aan 30 per uur. Afgestompte stoempers.

Zodat ze meest met de wat stevigere en tragere man eindigde, die lekker hijgde in haar oor en zijn buikje op de hare liet rusten terwijl hij zijn lul na een hoop zachtaardig geknuffel en gelik eindelijk diep in haar spleet liet zakken. Die waren wel lief en hoogstverbaasd meest, dat ze opgepikt werden en nog wel door zo’n fitte moeke. Daar wilden ze alles van meemaken, zien, voelen en ruiken, alles likken, vingeren, bedruipen met zweet en neuken vooral. Hun hele repertoire wilden ze uit de kast halen, al hun truukjes van vroeger, onder boven, staan liggen, soms snikten ze zelfs droevig als ze te vroeg, te snel, te weinig en/of op de verkeerde plek ook nog hun kwakkie hadden gedropt. ‘Uhuhuh, ik wilde nog zo graag op z’n hondjes, en je kontje vingeren, maar toen ik daar aan dacht was het zaad al vertrokken, huhuhu’. Mw. de Beste wist dit maar al te goed en hield niet van tranen dus liet ze de zondagochtendfietsmannen zo lang mogelijk kalm, afstandelijk en technisch hun lijstje afwerken. Zij kon wel wachten, en drie keer klaar komen desnoods, alle keren even diep en hard, maar die mannen konden, in hun eigen wielertermen, maar eenmaal hun kruit verschieten.