De tent

We zijn op vakantie met een tent, alleen ik, Dan, Nico, Joey, Jack en Nic. Ik heb iets te veel gedronken en lig mijn roes uit te slapen in de tent tot ik plotseling iets voel. Het lijkt wel alsof iemand mijn polsen probeert vast te binden aan de haringen van de tent. Pas als ik mijn ogen probeer open te doen, merk ik dat ik geblinddoekt ben. “We zullen goed voor je zorgen, slet.” Hoor ik de bekende stem van Joey zeggen. Ik voel de sterke handen van Dan tegen mijn benen. Hij duwt ze zo ver open dat het pijn doet. Binnen no time zijn ook mijn benen vastgebonden aan de haringen. Daar lig ik dan. Naakt. Vastgebonden. Klaar om misbruikt te worden.

Eventjes blijft het stil. Ik vraag me af wie er allemaal in de tent zijn. “Dus Chantal, dit is wat we gaan doen.” Hoor ik Nic zeggen. “Wij bepalen wat jij doet. Wij bepalen wanneer je spreekt, wanneer je gilt. En als aller belangrijkste je komt pas klaar als wij dat zeggen.” “Je snapt natuurlijk wel dat er bij overtreding een straf volgt.” Vult Nico aan. Ik durf niks te zeggen. Ik voel dat ik drijfnat ben. Alleen deze woorden zijn al opwindend.

Plots wordt mijn borst hard vastgepakt. Ik voel dat er een touw omheen wordt gedraaid. Voor ik het weet worden mijn beide borsten afgeklemd door een strak touw. Als kers op de taart worden er tepelklemmen op mijn tepels gezet. Ik voel het bloed langzaam wegstromen uit mijn borsten.

Plotseling wordt ik met lomp geweld gevingerd door een van mijn vrienden. Hij gaat steeds dieper op een steeds sneller tempo tot ik trillend klaar kom. “Dat was niet de afspraak Chantal.” Hoor ik Nico zeggen. “Nu moet je gestraft worden.” Pets. Het leer van een zweep vliegt tegen mijn afgebonden borst aan. Pets. De volgende slag raakt mijn andere borst. “Tellen slet!” Schreeuwt Joey. “Een” zeg ik met een vernauwd stemmetje. Pets. “Twee.” De volgende slag is op mijn venusheuvel. Ik gil het uit van de pijn. “Oooh, wie had jou toestemming gegeven om te gillen? Dat is nog 10 slagen straf!” Zegt Jack.
Na zeventien slagen rollen de tranen van mijn wangen af. Zoveel pijn had ik nog nooit gevoeld.