De slaaf van mevrouw Bitchy

Ik leegde de brievenbus, en vond naast de reguliere post ook een envelope zonder afzender. “Vrijdagavond 20.00 onder snelwegviaduct Rhijnhoflaan. Zorg dat je er bent, voor je eigen bestwil”, stond er geschreven in hoofdletters. Ik begreep er helemaal niets van, en vroeg me af van wie dit afkomstig zou zijn. Zou het een grap zijn, misschien wel. Maar het zou net zo goed serieus kunnen zijn. Wat zou er met me gebeuren als ik er niet op reageer, vroeg ik me constant af. Na veel getwijfel besloot ik dat ik er wel heen moest gaan, of ik wilde of niet. Ik pakte mijn fiets, en ging richting de afgesproken plek. Daar draaide ik de pikdonkere Rhijnhoflaan op, die vlak langs een begraafplaats liep. Het was een kille en zeer mistige avond in december, wat het allemaal nog geheimzinniger maakte. Ik kwam op de plek aan, en zette mijn fiets op slot tegen een pilaar van het viaduct. Ik was aardig aan de vroege kant, en tuurde zenuwachtig door de duister en mist. Maar de situatie was zo erg, dat ik maar enkele meters verder kon zien. Mijn horloge gaf 20.00 aan, en niet lang daarna hoorde ik voetstappen, die langzaam maar zeker mij naderden. Mijn hartslag schoot omhoog, en mijn ogen wijd open gesperd om ook maar iets waar te nemen. Ik zag nog steeds niets, maar de voetstappen, duidelijk van meerdere personen, naderden mij nu erg dicht. Plots hielden ze halt, en enkele seconden was het doodstil. “Oehoe”, klonk een uil vrij hard uit een boom, en ik maakte een schikbeweging. Weer bleef het een moment stil. “Ben jij Joop?” vroeg een zware mannenstem aan mij. “Ja hoezo, wat moet je van mij”, zei ik op een overdreven macho toon, om eventueel sterker over te komen. “Bek houden en omdraaien”, klonk hij nors. “Waarom”, zei ik opstandig. “Voor de laatste keer, bek houden, omdraaien en handen op jouw rug, want anders ben jij straks niet gezond meer”, reageerde de man nu flink pissig. Ik wist dat ik mee moest werken, want ik was alleen op een afgelegen en verlaten plek. Ik hoorde de voetstappen weer naderen, en voelde twee handen die mijn armen vasthielden, terwijl andere twee handen handboeien om mijn polsen deden. Daarna kreeg ik snel een blinddoek voor. “What the fuck is hier aan de hand. Wat gaan jullie met me doen, zei ik behoorlijk pissig. Ze zeiden niets, en namen me ongeveer 200 meter mee. Nadat we waren gestopt, hoorde ik deuren open gaan, die duidelijk van een bestelbus waren. Ik werd op zeer hardhandige manier de bus ingewerkt. Ik wist dat dit geen zuivere koffie was, dit ging helemaal niet goed.

Na een erg lange rit, voor mijn gevoel zeker een half uur, voelde ik de bus een harde draai maken, en daarna over een hobbelige en slingerende weg gaan. Plots ging de bus vol op de rem, en maakte ik een harde tuimeling. “Au GVD, stelletje klootzakken”, schold ik ze hard uit. Ik hoorde twee mannen hard lachen en uitstappen. Er werd door ons een grindpad gevolgd, en een schijnbaar zware deur werd opengedaan, en na ons met een harde klap weer dicht gesmeten. Bij mij weten liepen we over een marmeren vloer, aan de voetstappen van de mannen, en het piepen van mijn schoenzolen te horen. Ik werd verschillende trappen op geholpen, tot er vlak voor me een piepende deur open ging. Ik werd een kamer binnen geleid, en mijn handen werden met een touw naar achteren getrokken, en aan iets vastgebonden. De voetstappen verlieten de kamer, en de deur viel met veel gepiep in het slot. Het zullen vijf minuten zijn geweest, toen de deur weer open en dicht ging. Maar geen voetstappen, het bleef stil. Plotseling voelde ik de blinddoek losgemaakt worden, en zag ik drie jonge vrouwen voor mij staan. Twee van hen waren spiernaakt, en de tepeltjes van hun borsten waren zichtbaar keihard. De andere vrouw, iets ouder, droeg een soort witte korte kimono. Deze reikte tot net over de billen, en vanaf de riem stond het in toenemende mate open, zodat 3/4 van haar mooie borsten goed te zien waren. Deze laatste dame had een grote schaar bij zich, en knipte stukje bij beetje al mijn kleding kapot, zodat ik op het laatst helemaal naakt was. De andere twee vrouwen begonnen mij nu te wassen met een emmer water die daar stond. Toen ze met hun handen over mijn borst gingen, begon mijn jongeheer wakker te worden. Stijf werd hij, toen de dames hun handen over mijn ballen en penis lieten gaan. Toen het wassen klaar was, werd ik door de twee losgemaakt, waarna we met ons vieren de kamer verlieten, en aan het eind van een klein gangetje, een klein stenen trapje op geleid. Een hoge houten deur ging open, en een enorme sjieke zolderzaal lag voor me. Ik schatte de lengte toch zeker 40 meter, en het plafond 3 meter hoog. In deze zolderzaal bevinden zich tussen de 20 en 30 personen, naakte mannen en vrouwen, en allemaal gemaskerd. Mijn gedachte ging meteen naar de film “Eye’s wide shut”, van Nicole Kidman en Tom Cruise.

In het midden liep een zware horizontale dakbalk, waaraan een draaischijf was bevestigd. Daar weer aan een dunnere balk, met aan de uiteinde metalen ringen, waaraan touwen waren gemonteerd. Mijn armen werden naar deze touwen geleid, en met meerdere wikkelingen om mijn polsen vastgebonden. Nu werden mijn benen zo ver mogelijk uit elkaar getrokken, en via lederen enkelbanden, werd een stok er tussen geplaatst. Ik hing vrij in de lucht, dus los van de grond. Telkens stond er iemand op, liep naar mij toe, en mocht ongeveer twee minuten zijn of haar handen over mijn hele lichaam laten gaan. De meeste aandacht gaven ze aan mijn ballen en keiharde lul. Nadat iedereen geweest te zijn, kwam de vrouw in het witte gewaad naar me toe, dit keer met een grote SMzweep, denk aan Indiana Jones. Ze liet haar hand nog even heerlijk over mijn ballen glijden, en kneedde er zachtjes in. “Aaaahh…..aaaahh”, klonk het vele malen uit mijn mond, en mijn lul had nu een enorme omvang. PATS, daar kreeg ik een behoorlijke harde klap in mijn gezicht. PATS, weer een, maar nu op mijn andere wang. Pats, op de andere….PATS, en zo kreeg ik wel 100 klappen in mijn gezicht, 50 om 50. Mijn gezicht brandde als de hel, en voelde erg strak aan. Toen begon ze de zweep te hanteren, en raakte ze me ermee over mijn hele lichaam. Harde knallen hoorde ik, gelijk gevolgd door een helse pijn. Ik telde 27 slagen, en verloor mijn bewustzijn, ondanks een hoge pijngrens. Nadat ik bij was gekomen, zag ik dat iedereen een soort paardrijzweepje in hun bezit hadden. Ik wist het meteen, foute boel. Een voor een stonden ze op, en gaven mij ieder 25 extreem harde zweepslagen. Toen ruim de helft was geweest, ben ik weer het bewustzijn verloren. De rest volgde, toen ik voor de tweede keer was bijgekomen. Mijn hele lichaam brandde, ook mijn ballen en pik, daar waren ook veel slagen op geweest. Na ongeveer een kwartier zag ik de alle aanwezige vrouwen een voorbinddildo om doen, en de mannen trokken op hun gemak rustig aan hun lul. Ik werd uit de touwen bevrijd, en zakte door mijn benen, zo toegetakeld was ik. Een paar mannen sleepten me naar een langwerpige tafel, waar ik voorover gebogen werd neergelegd. Mijn armen werden met touw vastgebonden aan de verst weg liggende tafelpoten, en mijn benen met touw aan de dichtstbijzijnde tafelpoten. Ik begon nu geneukt te worden, eerst door de dames met hun strap-on pikken, gevolgd door de mannen, die net zo lang door gingen, tot ze hun zaad diep in mijn kont spoten. De ene man na de andere, neukte me met hun lul, door het zaad van de ander heen. Ik zag door een klein dakraam, dat het intussen al licht aan het worden was, het moest dus al ongeveer 08.00h zijn. De menigte begon ook langzamerhand te vertrekken, en ik werd opgesloten in een klein metalen kooi. Een nog naakte vrouw gaf mij een kommetje water, die ik alleen maar likkend als een hond of kat kon opdrinken. Ik ben snel in slaap gevallen, en werd na een hele lange tijd weer wakker. Dat wist ik, omdat ik door de zelfde dakraam al snel weer de schemering zag. Het moest nu tussen 16.30 en 17.00 zijn. Ik had de sterke vermoeden, dat ik binnen de kortste tijd weer folteringen moest ondergaan. Want waarom hielden ze me dan nog gevangen, en werd ik nog wel vrijgelaten? Deze gedachten spinde door mijn hoofd, telkens maar weer. Het moet een uur daarna zijn geweest, toen iedereen weer de zolderzaal binnenkwam. Mijn vermoeden was terecht. De vrouw, ik noemde haar in gedachte Bitchy, haalde me uit de kooi, en liet mij weer vastbinden aan de balk op de zelfde manier. Ze had een pakje sigaretten in haar hand, en stak er een van op. Ze liep naar me toe, en duwde de sigaret op mijn borst. “Aaaaarggh”, schreeuwde ik uit, en een harde klap in mijn gezicht volgde. Ze ging nu voor mij door haar knieen, en duwde de brandende sigaret nu tegen mijn ballen. “”AAAARRGGH”, schreeuwde ik nu de boel bij elkaar, en verloor bijna het bewustzijn. PATS, klonk opnieuw een harde klap op mijn gezicht. Verschillende sigaretten had ze al over mijn hele lichaam verbruikt. Telkens als ik schreeuwde, werd ik bestraft met een harde loeier in mijn gezicht. Mijn ballen hadden wel 10 brandplekken opgelopen, maar ik wist dat mijn pik nog ongehavend was. Alsof ze kon gedachtenlezen maakte ze met haar hand en mond mijn lul gigantisch stijf, waarna ze opnieuw een sigaret op stak, en deze liet botvieren op mijn paal. Ik kon de pijn niet meer aan, en voor de zoveelste keer was ik even in een andere dimensie. Maar deze keer langer, want in de tussentijd lag ik op een pas neergezette zware houten tafel, die op de plek stond, waar ik zo even nog aan de balk hing. Ik had nog steeds een gigantische erectie, zou er Viagrapillen in mijn water zijn verwerkt, het leek er wel op. Ik was aan polsen en enkels met touw vastgebonden aan de vier hoeken van de tafel, en zag Bitchy mij naderen met veel electro-sex spullen. Ze pakte een metalen pin, die zeker 25 cm lang was, en schoof het helemaal in mijn penis, tot alleen de stroomdraad nog uit mijn lul zichtbaar was. Ze haalde een schakelaar over, en draaide aan een knop. “Oooh…oooh, kreunde ik, toen de eerste stroomlading door mijn pik ging. Steeds verder draaide ze de knop om, en steeds harder begon ik kreunende geluiden te maken. Uiteindelijk stond de knop op maximaal, en ik voelde een zware prikkellende pijn door mijn pik en naar mijn ballen gaan. Ze plakte nog twee pads op mijn ballen, en twee metalen klemmentjes op mijn tepels, en verhoogde de stroomsterkte opnieuw tot maximaal. Ze verliet de tafel, en ging tussen de rest zitten, kijkend hoe ik lag te spartelen en pijnlijk te kreunen. Een uur of waarschijnlijk langer moet het zijn geweest, dat ik dit moest ondergaan, voordat er hiermee werd gestopt. Bitchy haalde een tube extra sterke spierpijnbalsem te voorschijn, en smeerde de hele inhoud over mijn ballen en stijve lul. Er klonk nu enige geroezemoes, want tot nu toe was er helemaal niets gezegd. De balsem begon te werken, en aan Bitchy te zien, had het de bedoelde effect. Ik lag te schudden, krioelen en te draaien, maar ik lag vast, en kon niets meer doen dan het te ondergaan. Na een erg lange tijd nam de werking af, tot het helemaal verdwenen was. Opnieuw werd ik aan de balk vastgebonden, en opnieuw begon iedereen met hun zweepje over mijn hele lichaam te slaan. Bitchy had het deze keer alleen op mijn ballen en pik gemunt, en behalve met haar zweepje, schopte ze ook een aantal maal keihard en vol tegen mijn ballen. Zonder dat ik er erg in had, was het al weer pikdonker geworden, zag ik door de dakraam. Iedereen werd door Bitchy met een gebaar gemaand, dat het nu tijd was om mij anaal te fistfucken. Ik voelde hoe mijn kontgaatje werd ingevet, en de een na de ander duwde zijn of haar hand er uiteindelijk in. Dit heeft vele uren geduurd, aangezien elk persoon wel minimaal een kwartier bezig was. Na deze handelingen was er geen sprankje energie meer in mijn lichaam, ik was nu out. Na nog een aantal minder zware folteringen te hebben gedaan, werd ik op een groot plastic zeil gelegd. Iedereen die maar kon, begon over mij heen te plassen, soms in mijn mond. Dit bleek het eindsignaal te zijn van hun praktijken. In zeer korte tijd was iedereen weg, en kwamen de mannen na een tijdje mij ophalen. Ik werd weer geblinddoekt en geboeid, en naar de bestelbus geleid. Ze smeten me er hardhandig in, en reden nu nog harder over de hobbellende weg, waardoor ik door de hele laadruimte stuiterde. Opnieuw gelach vanuit de cabine. Bij aankomst onder het viaduct, kreeg ik mijn huissleutel en fietssleutel terug, alsmede een envelope. De bus reed weg met gierende banden, en fietste ik geheel naakt en zwaar toegetakeld door de stromende regen naar mijn huis. Gelukkig was het door de zware regenbuien erg stil op straat, zodat ik na 10 minuten ongezien mijn huis in ging. Meteen liep ik naar een spiegel, en zag ik tot mijn schrik, dat ik over mijn hele lichaam vol met bebloedde striemen zat, en werkelijk mijn hele lichaam diep donkerblauw was van de slagen. Ook mijn gezicht was geheel donkerblauw van de totaal meer dan 150 harde klappen van mevrouw Bitchy. Ik besloot heel lang onder de douche te gaan, waarna ik de envelope opende. Daarin stond vermeld, dat alles gefilmd was. Niemand zou het te weten komen, als ik gewoon een paar keer per jaar nieuwe uitnodigingen zou accepteren. Niemand mocht hiervan weten, dus besloot ik te gehoorzamen. Ik ben twee weken niet buiten geweest, tot in ieder geval mijn handen en gezicht weer normaal uitzagen. Ze hebben daarna mijn gezicht en handen gespaard, nadat ik hierom erg heb moeten smeken. Ik kon me de uitspraak van de kerel nog herinneren, die me vertelde dat wanneer ik niet meewerkte, ik niet gezond zou blijven. Wat verstonden zij onder gezond? Met dank voor uw interesse in mijn verhaal, Joop xxx.